تجویز آنتی‌هیستامین‌ها در اطفال
تجویز آنتی‌هیستامین‌ها در اطفال، آنتی‌هیستامین‌های نسل اول بدلیل ایجاد آژیتاسیون پارادوکس (چون انتظار خواب‌آلودگی داریم)، در کودکان و بویژه نوزادان خطرناک هستند. حتی موارد مرگ ناشی از استفاده از فرآورده‌های سرماخوردگی حاوی این داروها، در کودکان کمتر از دو سال گزارش شده است.
از سوی دیگر، نسل اولی‌ها می‌توانند در کودکان در سنین مدرسه ایجاد خواب‌آلودگی کرده و مشکل‌ساز شوند.
ستریزین با دوزهای ۱۰، ۵ و ۵/۲ میلی‌گرم روزانه، بترتیب در کودکان بالای ۶ سال، ۵-۲ سال و ۶ ماه تا دو سال، مناسب است.
از گروه آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم مانند ستریزین، لوراتادین و فکسوفنادین، دو آنتی‌هیستامین ستریزین و فکسوفنادین می‌توانند در کودکان بالای ۶ ماه مصرف شوند.
لوراتادین با دوزهای ۱۰ و ۵ میلی‌گرم بترتیب در کودکان بالای ۶ سال و ۵-۲ سال مصرف می‌شود.
فکسوفنادین با دوزهای۱۸۰ میلی‌گرم روزانه برای افراد بالای ۱۲ سال و ۳۰ میلی‌گرم دوبار در روز برای سنین بین ۱۱-۲ توصیه می‌شود. برای کودکان بین ۶ ماه تا دوسال دوز ۱۵ میلی‌گرم دوبار درروز مصرف می‌شود. این دارو بهتر است با فاصله از غذا مصرف شده و بخصوص دقت شود که با آبمیوه «مصرف نشود.»
اسپری نازال آنتی‌هیستامین‌هایی مانند آزلاستین در کودکان بالای ۵ سال و اولوپاتادین در افراد بالای ۱۲ سال توسط سازمان غذا و داروی آمریکا مصوب شده است.
تجویز آنتی‌هیستامین‌ها در اطفال به چه صورت باید باشد.
منبع:Medscape
