درمانی برای ویتیلیگـو،کرم ruxolitinib
درمانی برای ویتیلیگـو،کرم ruxolitinib ،ویتیلیگو نوعی بیماری اتوایمیون است که با تخریب ملانوسیتها، با واسطه CD8(+) T lymphocyte، تظاهر پیدا میکنند. درمان این وضعیت مزمن بسیار دشوار است و اثرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیمار میگذارد. درمان با کورتیکواستروئیدهای موضعی یا مهارکنندههای کلسینورین calcineurin، اغلب با فوتوتراپی ترکیب شده و میتواند به بازیابی ملانینها در ضایعات پوستی صورت و تنه کمک کنند، اما مناطق آکرال اغلب به درمانهای موجود مقاومت نشان میدهند.
مهارکنندههای Janus kinase یا JAK، مانند ruxolitinib و tofacitinib، لنفوسیتهای T سیتوتوکسیک را ساپرس کرده و برای درمان آرتریت روماتوئید، پسوریازیس وولگاریس و آرتریت پسوریاتیک آزمایش شدهاند. تا به امروز، tofacitinib برای درمان آرتریت روماتوئید تائیدیه گرفته است. در یک مدل مورین، مهارکنندههای JAK، توانستند آلوپسی آرهآتای با واسطه CD8(+) T lymphocyte را بازگردانند. این بیماری نوعی اختلال التهابی پوست است که پاتوفیزیولوژی مشابهی با ویتیلیگو دارد. نکته جالب آنکه، در یک بیمار مبتلا به آلوپسی آرهآتا و ویتیلیگو، پس از آغاز درمان با ruxolitinib خوراکی، به سرعت رپیگمانتاسیون را نشان داد و پس از ۵ ماه درمان، tofacitinib سیترات خوراکی، رپیگمانتاسیون قابل توجهی را در ویتیلیگوی صورت و آکرال ایجاد کرد.
مهارکنندههای JAK خوراکی عوارض جانبی بالقوهای را ایجاد میکنند، از جمله پانسیتوپنی، بدخیمی، و عفونتها. در مقابل، این خطرات عوارض جانبی با تجویز مهارکنندههای JAK موضعی، دیده نمیشود، به همین دلیل تمایل به ابداع فرمولاسیونهای موضعی از tofacitinib و ruxolitinib برای درمان آلوپسی آرهآتا و ویتیلیگو، افزایش یافته است.
درمانی برای ویتیلیگـو،کرم ruxolitinib
آیا Ruxolitinib موضعی ایمن و اثربخش است؟
محققان اخیرا مطالعهای را طراحی کردهاند که با استفاده از کرم ruxolitinib موضعی ۵/۱ درصد، دو بار در روز، به درمان ویتیلیگو در گروه کوچکی از بیماران (۱۲ بیمار غربالگری شده، ۱۱ بیمار واجد شرایط، ۵۴ درصد مرد، میانگین سنی، ۵۲ سال) پرداختند. مقیاس پیامد اولیه این مطالعه درصد پیشرفت در Vitiligo Area Scoring Index یا VASI، از ابتدا تا هفته ۲۰ درمان بود.
۹ بیمار دوره ۲۰ هفتهای را کامل کرده و نتایج زیر به دست آمدند:
۱-بهبود کلی ۲۳ درصدی در نمره VASI در همه بیماران در هفته ۲۰ درمان. اولین نشانههای رپیگمانتاسیون در هفته ۴ دیده شد.
۲-نمره VASI برای ویتیلیگوی صورت (۷۶ درصد)، بهبود قابل توجهی را نشان میداد.
۳ بیمار از ۷ مورد مبتلا به ویتیلیگوی اندام فوقانی غیرآکرال، بهبود نشان دادند.
۴-یک بیمار از ۸ بیمار مبتلا به ویتیلیگوی آکرال بهبود نشان داد.
۵-هیچ یک از بیماران رپیگمانتاسیون اندام تحتانی یا تنه را نشان ندادند.
عوارض جانبی به صورت خفیف ظاهر شده و عبارت بودند از اریتم، آکنه خفیف یا جوشهای پاپولار، و هیپرپیگمانتاسیون اطراف ضایعات گذرا.
این مطالعه کوچک و کنترل نشده روی مهارکننده JAK 1/2، تحت عنوان ruxolitinib، امیدواریهایی را در درمان موضعی ویتیلیگوی صورت ایجاد کرده است. البته مطالعه مذکور با محدودیتهایی مانند حجم کم نمونه و عدوم وجود گروه کنترل روبرو بوده، اما به غیر از این موارد، مهارکنندههای JAK مکانیسمهای قابل قبولی برای بهبود ویتیلیگو و دیگر بیماریهای التهابی پوستی دارند که با واسطه سلولهای T سیتوتوکسیک ایجاد میشوند، مانند آلوپسیآرهآتا. این داروها، هم اگر به تنهایی تجویز شوند و هم در ترکیب با دیگر داروها، اثرات درمانی خود را اعمال میکنند.
درمانی برای ویتیلیگـو،کرم ruxolitinib
منبع:Medscape