نخستین شماره خبرنامه دارویی سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۶ منتشر شد
نشریه پزشکان
تازه‌های دارویی
WHO Pharmaceuticals Newsletter: در روزهای اخیر، نخستین شماره خبرنامه دارویی سازمان جهانی بهداشت منتشر شد. این خبرنامه آخرین اطلاعات را در زمینه ایمنی داروها و اقدامات قانونی انجام شده بوسیله مقامات نظارتی در سراسر دنیا در اختیار خوانندگان خود قرار می‌دهد. در این نوشتار، نگاهی داریم به برخی از این اطلاعات و هشدارها.
خطر واکنش‌های آلرژیک شدید با محصولات موضعی بنزوئیل‌پراکسید و سالیسیلیک‌اسید
کانادا: وزارت سلامت کانادا در مورد خطر واکنش‌های حساسیت شدید جدی و تغییرات ایجاد شده در اطلاعات محصولات بدون نیاز به نسخه محصولات موضعی آکنه که حاوی بنزوئیل‌پراکسید یا سالیسیلیک‌اسید هستند، هشدار داد. کارشناسان این وزارتخانه با انجام مرورهای نظام‌مند، به این نتیجه رسیده‌اند که شواهد موجود از ارتباط میان استفاده از بنزوئیل‌پراکسید OTC یا سالیسیلیک اسید که برای درمان موضعی آکنه استفاده می‌شوند و واکنش‌های افزایش حساسیت شدید که شامل آنافیلاکسی می‌شوند، حمایت می‌کنند. براین اساس، وزارت سلامت کانادا هشدارهای جدی خود را در این زمینه منتشر کرده و برای مصرف کنندگان توصیه‌های زیر را آورده است: اگر بیماری دچار خارش و کهیر شدید، همراه با تورم صورت، چشم‌ها، دهان، لب‌ها یا گلو شد، یا دچار اشکال در تنفس، تنگی گلو و گرفتگی صدا شد یا از هوش رفت، سریعا وی را به اورژانس برسانید.
بیس‌فسفونات‌ها و خطر اوستئونکروز کانال شنوایی خارجی
بریتانیا: کارشناسان سلامت بریتانیا اعلام کردند، اطلاعات محصولات بیس‌فسفونات‌ها باید روزآمد شده و به پزشکان و بیماران در مورد احتمال بروز اوستئونکروز کانال شنوایی خارجی در اثر مصرف این دسته از داروها هشدارهای لازم داده شود. بیس‌فسفونات‌ها (فرم‌های خوراکی یا داخل وریدی)، مانند آلندرونیک اسید، ایباندرونیک اسید، پامیدرونات دی‌سدیم، ریسدرونات سدیم، سدیم کلودرونات، زولدرونیک اسید، برای درمان پوکی استخوان و بیماری پاژه، همچنین به عنوان قسمتی از رژیم‌های درمان سرطان، خصوصا در موارد سرطان متاستاتیک استخوان و مالتیپل میلوما، تجویز می‌شوند. بیس‌فسفونات‌های فردی اندیکاسیون‌های تجویز متفاوتی دارند. اوستئونکروز کانال شنوایی خارجی خوش‌خیم ایدیوپاتیک، یک وضعیت نادر است که در نبود درمان‌های افزایش قدرت استخوانی رخ می‌دهند و گاهی نیز با ترومای لوکال دیده می‌شود. بیشتر گزارش‌هایی که در این زمینه دیده می‌شود، با مصرف طولانی‌مدت بیس‌فسفونات‌ها (بیشتر از ۲ سال) رخ داده و عوامل خطر احتمالی دیگر، مانند استفاده از استروئید هم در میان بیماران دیده می‌شود. شواهد موجود از وجود رابطه علت و معلولی میان بیس‌فسفونات‌ها و اوستئونکروز کانال خارجی گوش حمایت می‌کنند. البته شواهد در زمینه استفاده از بیس‌فسفونات‌ها با دوز بالاتر که در درمان وضعیت‌های مرتبط با سرطان به کار می‌روند، کافی نیستند. بنابراین، محققان توصیه می‌کنند احتمال اوستئونکروز کانال گوش خارجی در بیماران تحت درمان با بیس‌فسفونات‌ها که با علایم گوش، مانند عفونت‌های مزمن گوش، یا در بیماران مشکوک به کولستئاتوما مراجعه می‌کنند، مدنظر قرار گیرد. همچنین، احتمال عوامل خطر دیگر مانند مصرف استروئیدها و کموتراپی، با یا بدون عوامل خطر موضعی، همچون عفونت یا تروما هم وجود دارد. باید به بیماران مذکور هم هشدارها و توصیه‌های لازم داده شود تا در صورت بروز هرگونه درد گوش، ترشح از گوش یا عفونت گوش در دوران درمان با بیس‌فسفونات‌ها سریعا به پزشک مراجعه کنند.
