نقش کلسترول LDL در بروز نئوآترواسکلروز پس از STEMI؛ یافتههای جدید از یک کارآزمایی بالینی
نئوآترواسکلروز یکی از مهمترین علل نارسایی دیررس استنتهای دارویی (DES) محسوب میشود و میتواند منجر به ترومبوز استنت و تنگی مجدد عروق کرونر شود. کنترل دقیق کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL-C) بهعنوان یکی از ارکان اصلی پیشگیری ثانویه در بیماران مبتلا به سندرم حاد کرونری شناخته میشود، اما نقش آن در پیشگیری از نئوآترواسکلروز تاکنون بهطور کامل مشخص نشده بود.
این مقاله، یک تحلیل ثانویه از کارآزمایی تصادفی CONNECT است که به بررسی ارتباط بین دستیابی به سطوح هدف LDL-C و بروز نئوآترواسکلروز سه سال پس از STEMI میپردازد.
نئوآترواسکلروز چیست؟
نئوآترواسکلروز به تجمع سلولهای ماکروفاژ حاوی چربی، هستههای نکروتیک و کلسیفیکاسیون در لایه نئواینتیما در محل استنت اطلاق میشود. این فرآیند از نظر پاتولوژیک شباهت زیادی به آترواسکلروز عروق طبیعی دارد، با این تفاوت که سرعت پیشرفت آن پس از کاشت استنت بسیار بیشتر است. استاندارد طلایی تشخیص نئوآترواسکلروز در بدن، تصویربرداری با OCT (توموگرافی انسجام نوری) است.
هدف مطالعه
هدف اصلی این مطالعه بررسی این موضوع بود که آیا دستیابی به سطوح توصیهشده LDL-C طبق گایدلاینها پس از کاشت استنت دارویی، میتواند خطر بروز نئوآترواسکلروز را در درازمدت کاهش دهد یا خیر.
روش انجام مطالعه
-
این مطالعه یک تحلیل پسنگر از کارآزمایی تصادفی CONNECT بود
-
شامل ۲۳۹ بیمار مبتلا به STEMI که تحت PCI اولیه با استنت دارویی قرار گرفتند
-
۱۷۸ بیمار در پیگیری ۳ ساله تحت OCT قرار گرفتند
-
سطح هدف LDL-C:
-
کمتر از ۵۵ mg/dL در بیماران سوئیسی
-
کمتر از ۷۰ mg/dL در بیماران ژاپنی
-
نتایج کلیدی مطالعه
-
۵۵٪ بیماران به سطح هدف LDL-C دست یافتند
-
شیوع نئوآترواسکلروز:
-
در بیماران با LDL-C کنترلشده: ۷٪
-
در بیماران بدون دستیابی به هدف LDL-C: ۱۹٪
-
-
بیماران با عدم دستیابی به LDL-C هدف، ۳ برابر بیشتر در معرض نئوآترواسکلروز بودند
-
هر افزایش ۲۵ mg/dL در LDL-C با افزایش معنادار خطر نئوآترواسکلروز همراه بود
-
درمان با استاتینهای پُرقدرت با کاهش چشمگیر بروز نئوآترواسکلروز ارتباط داشت
اهمیت بالینی یافتهها
نتایج این مطالعه نشان میدهد که:
-
سطح LDL-C تحت درمان، یک پیشبینیکننده مستقل برای نئوآترواسکلروز است
-
کاهش تهاجمی LDL-C نهتنها از آترواسکلروز عروق طبیعی، بلکه از تغییرات آترواسکلروتیک داخل استنت نیز جلوگیری میکند
-
استاتینهای دوز بالا نقش کلیدی در پیشگیری از نارسایی دیررس استنت دارند
جمعبندی
دستیابی به سطوح هدف LDL-C طبق گایدلاینها، بهویژه از طریق درمانهای کاهنده چربی با شدت بالا، میتواند بهطور قابلتوجهی خطر نئوآترواسکلروز و عوارض دیررس استنت را در بیماران STEMI کاهش دهد. این یافتهها بر اهمیت پایبندی به درمان و کنترل دقیق چربی خون در پیشگیری ثانویه تأکید میکنند.
منبع::::
سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم و نئوآترواسکلروز پس از STEMI
