تزریق واکسن باسیل کالمت-گوئرین (BCG) در مرحله فعال عفونت کووید-۱۹ ممکن است به کاهش علائم کووید طولانی کمک کند.
روش مطالعه:
یک کارآزمایی بالینی فاز ۳ که در اوایل سال ۲۰۲۰ آغاز شد، تأثیر واکسن BCG را بر پیشرفت کووید-۱۹ در بزرگسالان مبتلا به کووید خفیف یا متوسط بررسی کرد. داده‌های پیگیری ۶ و ۱۲ ماهه این مطالعه، اثر این واکسن بر علائم کووید طولانی را ارزیابی کردند.
۳۹۳ بیمار مبتلا به کرونا به صورت تصادفی به دو گروه دریافت‌کننده واکسن BCG (191 نفر) و محلول نمکی (۲۰۲ نفر) تقسیم شدند.
پیگیری‌ها در روزهای ۷، ۱۴، ۲۱ و ۴۵ و سپس در ماه‌های ۶ و ۱۲ انجام شد.
۱۵۷ نفر از گروه BCG (میانگین سن: ۴۰ سال، ۵۴.۱% زن) و ۱۴۲ نفر از گروه دارونما (میانگین سن: ۴۱ سال، ۶۵.۵% زن) تا ماه ششم، و ۹۷ نفر از گروه BCG (میانگین سن: ۳۷ سال، ۴۹.۵% زن) و ۹۵ نفر از گروه دارونما (میانگین سن: ۴۰ سال، ۶۷.۴% زن) تا ماه دوازدهم مطالعه را ادامه دادند.
نتایج:
در ماه ششم، مشکلات شنوایی در گروه دریافت‌کننده BCG کمتر از گروه دارونما بود (نسبت شانس [OR]: 0.26، P = 0.044).
در ماه دوازدهم، مشکلات خواب (P = 0.027)، تمرکز (P = 0.009)، حافظه (P = 0.009) و بینایی (P = 0.022) در گروه BCG کاهش یافت و امتیاز کلی کووید طولانی نیز کمتر بود (P = 0.002).
کاهش ریزش مو در مردان (P = 0.031) و افزایش اندک و غیرمعنی‌دار در زنان مشاهده شد.
مرد بودن، قوی‌ترین عامل پیش‌بینی‌کننده برای کووید طولانی، اختلال شناختی و علائم قلبی-ریوی بود.
کاربرد عملی:
نویسندگان نتیجه‌گیری کردند: «یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده از ایمنی‌درمانی با واکسن BCG در هنگام بیماری ممکن است مؤثرتر از استفاده پیشگیرانه آن در افراد سالم باشد.»
منابع:
این مطالعه به رهبری دکتر مهرسا جلالی‌زاده و کینی بوسی از دانشگاه ایالتی کمپیناس در برزیل انجام و در ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴ در مجله پزشکی داخلی منتشر شد.
محدودیت‌ها:
مواجهه قبلی با مایکوباکتری‌ها در شرکت‌کنندگان بررسی نشده است.
افت تعداد شرکت‌کنندگان در ماه دوازدهم ممکن است منجر به سوگیری در نتایج شده باشد.
حامیان مالی:
این تحقیق با حمایت نهادهای مختلف دولتی برزیل انجام شد و نویسندگان تضادی در منافع گزارش نکردند.
