نشست سالانه انجمن اورولوژی آمریکا
در این نشست، در مورد چالش‌ها، جراحی‌های زنده، ارزیابی‌های انتقادی از مطالعات موردی، و گایدلاین‌های جدید و روزآمد شده بحث و بررسی شد. نزدیک به نیمی از شرکت‌کنندگان، از ۱۲۰ کشور دنیا در این نشست حضور داشتند. در نشست امسال، توجه ویژه‌ای به درمان‌های گروهی چند تخصصی که به نوعی مدل مراقبت‌های آینده را تشکیل می‌دهد، شده است. در میان سخنرانی‌هایی که ارایه می‌شود، چندین مبحث بیشتر از بقیه توجه‌ها را به خود جلب کرده است. این مباحث به درمان ترکیبی در مثانه بیش‌فعال (mirabegron که به solifenacin افزوده می‌شود)، و مطالعه مقایسه دو داروی enclomiphene citrate یا Endroxal و ژل تستوسترون (AndroGel) در مردان دارای اضافه‌وزن که هیپوگنادیسم ثانویه دارند، می‌پردازند. دکتر Badlani توضیح می‌دهد با توجه به نتایج مطالعاتی که که در این نشست ارایه می‌شود، از این پس، اورولوژیست‌ها می‌توانند داروهای کموتراپی خوراکی را به راحتی تجویز و بیماران را پایش کنند. نتایج کارآزمایی‌های TERRAIN و STRIVE که در مورد دو داروی enzalutamide و bicalutamide در بیماران مبتلا به سرطان پروستات مقاوم به castration منتشر شده، می‌توانند قواعد بازی را به‌کلی تغییر دهند. بعضی جلسات این نشست به پیشرفت‌های انجام گرفته در جراحی روباتیک پرداختند، مانند کیفیت زندگی پس از پروستاتکتومی روباتیک که توسط دکتر Inderbir Gill از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ارایه شد. وی یکی از پیشروها در جراحی روباتیک است. از دیگر موضوع‌های جالب مطرح شده در این نشست علمی مهم، ارایه نتایج چندین مطالعه مهم در زمینه درمان طولانی‌مدت با توکسین بوتولینوم در بی‌اختیاری ادراری و مثانه بیش‌فعال بود. به‌نظر می‌رسد در زمینه مدیریت و درمان مثانه بیش‌فعال که بیش از ۲۰ درصد از جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به تازه‌های کاربردی رسیده‌ایم. مباحث دیگری که در این نشست مطرح شد، استفاده از MRI در سرطان پروستات، استفاده مناسب از تستوسترون، جراحی روباتیک در سرطان مثانه، و مدیریت همزمان مثانه بیش‌فعال و مثانه پرولاپس شده است. در برنامه جدیدی که در نشست امسال اضافه شده بود، بیش از ۲۰ صاحبنظر در اورولوژی گردهم آمده و «نگاه دوباره» به ۸ مورد بالینی داشتند.
درمان آنتی‌کولینرژیک در مثانه بیش‌فعال زنان کم‌اثر است
هرچند درمان آنتی‌کولینرژیک تکیه‌گاه اصلی درمان مثانه بیش‌فعال است، نتایج مطالعه جدیدی که در این نشست علمی ارایه شد، به کم‌اثر بودن درمان آنتی‌کولینرژیک در مثانه بیش‌فعال در زنان اشاره داشت. این مرور نظام‌مند و متآنالیز پیشنهاد می‌کنند که داروهای آنتی‌کولینرژیک تاثیر متوسطی در زنان داشته و به‌ندرت، باعث از بین رفتن کامل علایم آنها می‌شود. نتایج این مطالعه در نشریه Obstetrics & Gynecology به چاپ رسیده است. در این مطالعه، ۵۰ کارآزمایی تصادفی و کنترل شده با حضور بیش از ۲۷ هزار زن مورد بررسی قرار گرفته بودند. درنهایت، محققین عنوان کردند که داروها بی‌اختیاری اجباری را تا ۷۳/۱ اپیزود در روز کاهش می‌دهد. این تعداد در ابتدای مطالعه و بدون مصرف دارو، ۷۹/۲ اپیزود در روز بوده است. دارونما تعداد دفعات بی‌اختیاری را تا ۰۶/۱ اپیزود در روز کاهش داده بود که هیچ‌یک از آنها قابل توجه نیستند و بیماران احساس نمی‌کنند که تغییر عمده‌ای در وضعیت آنها ایجاد شده است.
