راهکارهای کاهش کلسترول خون
گروه‌ها و انجمن‌های کاردیولوژی، اخیرا دستورالعمل‌های خود را در زمینه چگونگی تجویز داروهای غیراستاتینی برای کاهش کلسترول خون منتشر کردند.
داروهای کاهش دهنده کلسترول تحت عنوان استاتین‌ها برای دهه‌هاست که در سراسر جهان تجویز و استفاده می‌شوند، اما این داروها برای همه بیماران موثر نیستند. سال گذشته، سازمان غذا و داروی ایالات متحده دو داروی جدید غیراستاتینی را با نام مهارکننده‌های PCSK9 تائید کرد که اندیکاسیون تجویز آنها برای بیمارانی است که به‌طور مطلوب و موثر به درمان با استاتین‌ها پاسخ نمی‌دهند. حالا کالج کاردیولوژی آمریکا و انجمن قلب آمریکا، در یک همکاری مشترک، گایدلاین‌های جدیدی را در زمینه استفاده از این دسته از داروها و دیگر داروهای غیراستاتینی در بزرگسالان منتشر کردند.
در سال ۲۰۱۳، این دو انجمن مرتبط با قلب با انتشار دستورالعمل‌هایی، توصیه‌های خود را در مورد اینکه چه کسانی از بزرگسالان باید داروهای کاهنده کلسترول خون دریافت کنند، اعلام کردند. آنها تجویز داروها را به سن، وجود بیماری قلبی و/یا دیابت و سطح LDL وابسته کرده بودند. در بزرگسالان سالمی که بیماری قلبی نداشتند، تصمیم برای درمان بستگی به محاسبه خطر در آن فرد دارد. برای محاسبه خطر عوامل زیادی دخیل هستند، مانند سن، جنس، نژاد، فشار خون، سطح کلسترول. با محاسبه خطر مذکور، خطر افراد برای داشتن حمله قلبی یا استروک طی ۱۰ سال آینده محاسبه و تعیین می‌شود.
فردی که درصد خطر وی، ۵/۷ درصد یا بیشتر باشد، صرفنظر از سطح کلسترول LDL، باید تحت درمان با استاتین‌ها قرار گیرند.
پس از آنکه سطح کلسترول خون فرد در حالت ناشتا اندازه‌گیری و درمان با یک استاتین آغاز شد، سطح کلسترول LDL باید با فواصل منظم چک شود تا اطمینان حاصل شود که استاتین درست کار می‌کند. توصیه شده، دومین اندازه‌گیری سطح کلسترول ناشتا، ۴ تا ۱۲ هفته پس از آغاز درمان انجام شود و پس از آن، این اندازه‌گیری‌ها هر ۳ تا ۱۲ ماه یکبار تکرار شوند.
اگر داروها در کاهش سطح کلسترول خون نتیجه مطلوب را نداده باشد، پزشک ممکن است مقدار دارو را افزایش دهد یا حتی داروی دیگری را بی‌افزاید.
توصیه‌های جدید
گایدلاین جدید کالج کاردیولوژی آمریکا و انجمن قلب آمریکا، توصیه‌های خود را مجددا منوط به سن، سطح کلسترول LDL، وجود بیماری قلبی‌عروقی یا دیابت کرده است. یکی از داروهای خط اول که به عنوان داروهای کمکی برای کاهش سطح کلسترول خون در نظر گرفته می‌شود، دارویی است به نام ازتیمیب ezetimibe. این دارو، سطح کلسترول LDL را با کاهش جذب کلسترول از روده کوچک، کم می‌کند. به‌طور مثال، دارو ممکن است برای بیماران پرخطر مبتلا به بیماری قلبی‌عروقی که سطح کلسترول LDL آنها با داروهای استاتینی حداقل ۵۰ درصد کاهش نشان نداده باشد، اندیکاسیون تجویز داشته و مفید باشد. اگر ازتیمیب سطح کلسترول LDL را به‌طور موثری کاهش ندهد، سپس از مهارکننده‌های PCSK9 یا داروهایی موسوم به bileacid sequestrants می‌توان بهره برد و تجویز کرد. البته تجویز این داروها نیز به وضعیت بالینی بیمار و ترجیح وی بستگی دارد.
به بیماران توصیه می‌شود با پزشک خود حتما مشورت کرده و در مورد خطرات و مزایای درمان‌های دارویی مختلف کاهنده کلسترول اطلاعات لازم را کسب کنند تا بتوانند تصمیم بگیرند که کدامیک برای آنها بهترین است. تصمیم‌گیری ممکن است به عواملی مانند نتایج تست سطح کلسترول، سطح خطر بیماری قلبی‌عروقی در آنها و عوارض جانبی احتمالی که ممکن است در اثر دارودرمانی عارض شود، بستگی داشته باشد. باید این را به خاطر داشت که گایدلاین‌هایی مانند این مورد، توصیه‌های عمومی فراهم می‌آوردند و تصمیم‌گیری برای هر فرد باید جداگانه و براساس خصوصیات بیمار گرفته شوند.
