منشاء بیماری پارکینسون،نهفته در روده است
محققان در یک مطالعه از اطلاعات حدود ۱۵۰۰۰ بیمار که عصب واگ در معده آنها قطع شده بود، استفاده کردند که بین سال‌های حدود ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۵،روشی مرسوم برای درمان زخم بود. فرض براین بود که، بیماران واگوتومی شده باید به‌طور طبیعی در برابر ابتلا به بیماری پارکینسون محافظت شده باشند. نتایج این مطالعه نیز همین موضوع را تایید کرد. در واقع، خطر بروز بیماری پارکینسون در آنها پس از ۲۰ سال نصف شده بود. البته این مساله در مورد بیمارانی صدق می‌کرد که عصب واگ آنها به‌طور کامل قطع شده بود. در مقابل، بیمارانی که تنها قسمت کوچکی از عصب واگ آنها قطع شده بود، با این میزان محافظت روبرو نشده بودند. نتایج به دست آمده کاملا با این ایده همخوانی دارند که روند بیماری به‌طور قوی به قطع کامل یا نسبی عصب واگ بستگی دارد که می‌تواند مغز را تحت تاثیر قرار دهد. محققان در این مطالعه شواهد قوی‌ای را ارایه داده‌اند که بیماری پارکینسون از دستگاه گوارش آغاز شده و از طریق عصب واگ به مغز می‌رسد. بسیاری از بیماران قبل از آنکه علایم بیماری پارکینسون در آنها آغاز شود، از علایم گوارشی رنج می‌برده‌اند. بسیاری از این بیماران، سال‌ها قبل از آنکه تشخیص بیماری پارکینسون در آنها مسجل شود، همواره یبوست داشته‌اند که این موضوع می‌تواند نشانه زودهنگامی از ارتباط میان پاتولوژی نورولوژیکی و گاستروانترولوژیکی، مرتبط با عصب واگ، باشد.
