درمان اوستئوپورز در زنان یائسه
درمان اوستئوپورز در زنان یائسه،انجمن اندوکرین با بهروزرسانی گایدلاین خود در مورد دارودرمانی اوستئوپورز در زنان یائسه، توصیههای خود را منتشر کرد. آنچه در زیر میآید، نگاهی است به برترین آنها.
درمان اوستئوپورز در زنان یائسه
زنانی که در معرض خطر شکستگی قرار دارند، به ویژه بیماران با شکستگی اخیر، باید با درمانهای دارویی درمان شوند.
بیسفسفوناتها (alendronate، risedronate، zoledronic acid، و ibandronate) باید در زنان یائسه شده که در معرض خطر بالای شکستگی قرار دارند، به منظور کاهش خطر شکستگی، استفاده شود. Ibandronate نباید برای کاهش خطر شکستگی در موارد شکستگی لگن یا شکستگی غیرمهرهای به کار رود.
خطر شکستگی را پس از ۳ تا ۵ سال در بیماران یائسه شده مبتلا به پوکی استخوان که روی درمان با bisphosphonates قرار دارند، دوباره ارزیابی کنید.
به درمان با bisphosphonate برای بیماران با خطر بالا ادامه دهید. درمان با bisphosphonate باید برای زنانی که خطر پایین تا متوسط شکستگی دارند، موقتا متوقف شود.
Denosumab میتواند به عنوان یک درمان اولیه جایگزین در در بیماران یائسه شده مبتلا به پوکی استخوان مورد استفاده قرار گیرد.
خطر شکستگی را پس از ۵ تا ۱۰ سال در بیماران یائسه شده مبتلا به پوکی استخوان که روی درمان با Denosumab قرار دارند، دوباره ارزیابی کنید.
پس از ارزیابی مجدد، زنانی که هنوز خطر بالایی دارند، باید به درمان با denosumab یا دیگر درمانها ادامه دهند.
درمان با Teriparatide یا abaloparatide باید در بیماران یائسه شده مبتلا به پوکی استخوان با شکستگیهای شدید یا چندگانه مهرهای، برای حداکثر ۲ سال به منظور کاهش شکستگیها استفاده شود.
باید درمان با داروهای antiresorptive پوکی استخوان، به منظور حفظ تراکم استخوان، در بیماران یائسه شده مبتلا به پوکی استخوان که یک دوره درمان را با teriparatide یا abaloparatide تمام کردهاند، مورد استفاده قرار گیرد.
Raloxifene یا bazedoxifene باید به منظور کاهش خطر شکستگیهای مهرهای در بیماران با ریسک پایین برای ترومبوز عمقی وریدی و برای کسانی که bisphosphonates یا denosumab توصیه نمیشوند، استفاده شود. Raloxifene یا bazedoxifene نیز باید در بیمارانی که ریسک بالایی برای سرطان پستان دارند مورد استفاده قرار گیرند.
رژیم غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D یا مکمل آنها برای همه زنانی توصیه میشود که از درمانهای پوکی استخوان، به استثنای آنابولیکها استفاده میکنند.
پایش تراکم مواد معدنی استخوان در ستون فقرات و هیپ با استفاده از dual-energy X-ray absorptiometry هر ۱ تا ۳ سال توصیه میشود تا پاسخ درمان ارزیابی شود.