کارآمدی تلفن‌های هوشمند در تشخیص‌های درماتولوژی
نتایج یک مطالعه کوچک در آمریکا نشان می‌دهد با در نظر گرفتن موارد استثنا، عکس‌هایی که بیماران توسط تلفن‌های هوشمند از ضایعات پوستی کودکانشان می‌گیرند، و تشخیص‌هایی که براساس این عکس‌ها گذاشته می‌شود، به اندازه مشاهده مستقیم خود پزشک از ضایعات، دقت لازم را دارند. همراه با برخی اطلاعات اولیه بالینی، عکس‌های با کیفیت بالایی که تلفن‌های هوشمند مدرن می‌گیرند، می‌تواند یک راه قابل اعتماد و با دقتی معادل تشخیص یک درماتولوژیست از ضایعات پوستی کودکان باشد.
البته باید متذکر شد که، تشخیص از راه دور دو گروه از بیماری‌های پوستی، مشکل‌تر است: مشکلات مو مانند آلوپسی و ضایعاتی که در پوست‌های تیره‌تر وجود دارند، مانند ندول‌ها و سیست‌ها. محققان همچنین دریافتند که روی بعضی عکس‌ها نمی‌توان تشخیص خاصی گذاشت، اما اگر ویزیت اورژانس بیمار ضروری باشد، این عکس‌ها هم در تصمیم‌گیری‌های درمانی مفید و کمک کننده هستند. با وجود افزایش محبوبیت تله‌مدیسین به عنوان راهی برای کاهش هزینه‌ها، ارتقای کارآیی زمان و مقابله با مرزهای جغرافیایی در امر مراقبت از بیمار، تطبیق یافتن با این نوع از مراقبت‌های از راه دور نیز به دلیل عوامل بازدارنده‌ای همچون بازپرداخت، مجوزهای طبابت که در ایالت‌ها و کشورهای مختلف متفاوت هستند و عدم اطمینان در مورد مقررات حفظ حریم شخصی، به آهستگی صورت می‌گیرد. در مطالعه کنونی، یک درماتولوژیست ۸۷ تصویر را از ۴۰ جفت والد ـ بیمار ارزیابی کرد که این بیماران توسط یک درماتولوژیست دیگر به صورت مستقیم بررسی شده بودند. در نهایت مشخص شد، هر دو درماتولوژیست، در ۸۳ درصد موارد تشخیص درست گذاشته بودند. هرچند نویسندگان سودمندی ویزیت‌های کامل تله‌درماتولوژی را، که در برگیرنده برنامه‌های درمانی، تجویز داروها و ارایه آموزش به بیمار است، آزمایش نکرده‌اند، ثبات تشخیصی را علیرغم محدودیت‌ها قویا نشان داده‌اند. بیشترین تعداد تشخیص‌های نادرست در موارد ابتلا به آلوپسی دیده شد، اما از آنجا که این مطالعه در یک کلینیک تخصصی پوست و موی کودکان انجام شده، تعداد این موارد در مطالعه حاضر بالاتر از میانگین جامعه است. این دسته از تشخیص‌ها می‌تواند برای افتراق، بدون درموسکوپی و فقط با تکیه بر سابقه بیمار، مشکل باشند. نتایج مطالعات پیشین در مورد بزرگسالان حاکی از آن است که تله‌درماتولوژی تحت عنوان store-and-forward تشخیص‌های دقیقی را فراهم می‌آورند، امکان دسترسی را به خدمات تخصصی بهبود داده و زمان رسیدن به تشخیص را کوتاه‌تر می‌کنند. نویسندگان تائید می‌کنند که این مطالعه کوچک، به جای انجام، مواجهه واقعی تله‌درماتولوژی را شبیه‌سازی کرده است. از دیگر محدودیت‌های این مطالعه، آن بود که در شرایط آکادمیک و clinic-based انجام شده و از متخصصین پوست اطفال انفرادی بهره گرفته بود.
به نظر می‌رسد باید مطالعات بیشتری انجام شود تا دقت تله‌درماتولوژی بیشتر مورد بررسی قرار گرفته و نوع مطلوب قسمت‌های مراقبت که این روش در آنها قابل انجام است، مشخص شود.
