درمان ضربه به سر در کودکان،نخستین راهنما
درمان ضربه به سر در کودکان،نخستین راهنما-مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) نخستین راهنمای بالینی مبتنی بر شواهد را برای تشخیص و مدیریت ضربه به سر یا صدمه خفیف تروماتیک مغزی (mTBI) در اثر تمامی علل در کودکان منتشر کرد.
این راهنما شامل ۱۹ مجموعه از توصیه‌ها در زمینه تشخیص، پیش‌آگهی و مدیریت/درمان mTBI کودکان است.
راهنماهای متعدد قبلی در این حوزه براساس اجماع نظر متخصصان بوده و بعضی نیز فقط بر ضربات ورزشی یا فقط بزرگسالان تمرکز داشته‌اند.
به گفته نویسنده ارشد این راهنما، محدودیت طول دوره استراحت در روزهای اولیه پس از یک ضربه، یکی از مهم‌ترین پیام‌های این راهنما است. پزشکان باید به بیماران مشورت دهند تا پس از نه بیشتر از ۲ تا ۳ روز استراحت، به تدریج به فعالیت‌های غیرورزشی بازگردند.
استراحت هسته مرکزی درمان mTBI است و راهی برای پیشگیری از وقوع یک TBI دیگر که ممکن است بدتر هم باشد. اما شواهد اندکی در مورد بهترین زمان شروع استراحت و طول دوره بهینه آن وجود دارد. هرچند بعضی یافته‌های علمی نشان می‌دهند که استراحت یا کاهش در فعالیت‌های شناختی و فیزیکال بلافاصله به دنبال mTBI مفید است، شواهدی نیز وجود دارند که پیشنهاد می‌کنند محدودیت فعالیت‌های شناختی و فیزیکال فراتر از چند روز می‌تواند علایم را بدتر کند.
این راهنما، براساس مرور سیستماتیک منابعی شکل گرفته که ۲۵ سال تحقیق را پوشش داده است. این توصیه‌ها با استفاده از روش‌های آکادمی نورولوژی آمریکا مطرح شده‌اند.محققان از تعاریف گسترده‌ای برای mTBI در این گایدلاین استفاده کرده‌اند.
به‌طور خاص، بیماران کودک با نمره ۱۳ تا ۱۵ از Glasgow Coma Scale، با یا بدون عوارض صدمات داخل مغزی در تصویربرداری مغزی و بدون در نظر گرفتن نیاز به بستری شدن در بیمارستان و/یا مداخلات نوروسرجری، در این گایدلاین گنجانده شده‌اند.
توصیه‌های مهمی که در این راهنما آمده، شامل موارد زیر است:
۱) از انجام تصویربرداری روتین برای کودکان به منظور تشخیص mTBI خودداری کنید. ارزیابی بالینی کودک مبتلا به mTBI احتمالی باید عوامل خطر چندگانه را برای صدمه بیشتر در برابر خطرات مرتبط با مواجهه با رادیاسیون و سداتاسیون احتمالی بررسی کند.
۲) در تشخیص، از مقیاس‌های علایم معتبر و متناسب با سن استفاده کنید. برای مثال، Standardized Assessment of Concussion نباید تنها موردی باشد که برای تشخیص mTBI برای کودکان در سنین ۶ تا ۱۸ سال استفاده می‌شود.
۳) خطرات را برای بهبود پایدار، از جمله سابقه mTBI یا دیگر صدمات مغزی، علایم شدیدی که بلافاصله پس از صدمه رخ می‌دهند و ویژگی‌های شخصی و سابقه خانوادگی، مانند مشکلات یادگیری و استرسورهای خانوادگی و اجتماعی، ارزیابی کنید.
۴) دستورالعمل‌هایی را در مورد بازگشت به فعالیت متناسب با علایم بیمار فراهم کنید. به‌طور مثال، پزشکان باید به بیماران توصیه کنند فعالیت کامل و عملکرد معادل زمان پیش از صدمه خود را زمانی از سر گیرند که در زمان استراحت بدون علامت باشند و سطوح تمرین فیزیکی آنها در حال افزایش باشد.
درمان ضربه به سر در کودکان،نخستین راهنما
