درمان ویتیلیگوبا کلسینورین موضعی،نتایج یک مطالعه مرور نظام‌مند و متا آنالیز نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به ویتیلیگو می‌توانند به طور ایمن و اثربخشی با مهارکننده‌های کلسینورین موضعی (TCIs)، با یا بدون فوتوتراپی، درمان شوند.
این یافته‌ها باید به عنوان تغییر در راهنمای بالینی در نظر گرفته شوند. با وجود شواهد کافی برای استفاده از TCIs برای درمان ویتیلیگو ، آنها در حال حاضر فقط به صورت تائید نشده استفاده می‌کنند، زیرا توسط آژانس‌های نظارتی برای این اندیکاسیون تایید نشده‌اند.
مونوتراپی TCIs برای درمان ضایعات صورت و گردن، به ویژه در کودکان، زمانی که فوتوتراپی موجود نیست، ارزش دارد. علاوه بر این، درمان TCI باید در بیماران مبتلا به ویتیلیگو که تحت فوتوتراپی قرار می‌گیرند نیز استفاده شود که به دلیل اثرات هم‌افزایی آنها است.
اگر آژانس‌های نظارتی استفاده از TCIs را برای این شرایط مورد تایید قرار دهند، به بسیاری از بیماران مبتلا به ویتیلیگو کمک خواهد شد.
محققان در این مطالعه داده‌های ۵۶ مطالعه را آنالیز کردند: ۱۱ مورد روی مکانیسم‌های TCI، ۳۶ مورد روی مونوتراپی TCI، ۱۲ مورد روی TCI همراه با فوتوتراپی و یک مورد هم روی درمان نگهدارنده با TCI. پیامدهای اولیه عبارت بودند از نرخ پاسخ‌های پیگمنتاسیون دوباره که حداقل خفیف (حداقل ۲۵ درصد)، حداقل متوسط (۵۰ درصد)، و مشخص (۷۵ درصد) درجه‌بندی شدند.
۴۶ مطالعه با حضور ۱۴۹۹ بیمار برای ارزیابی پاسخ درمانی انتخاب شدند. برای مونوتراپی TCI که با میانه زمانی ۳ ماه ارائه شد، پاسخ «حداقل خفیف» در ۵۵ درصد از ۵۶۰ بیمار در ۲۱ مطالعه، پاسخ «حداقل متوسط» در ۵/۳۸ درصد از ۶۱۹ بیمار در ۲۳ مطالعه و «پاسخ مشخص» در ۱/۱۸ درصد از ۵۲۰ بیمار در ۱۹ مطالعه به دست آمد.
در آنالیزهای زیرگروهی، ضایعات سر و گردن به پاسخ «حداقل خفیف» در ۱/۷۳ درصد بیماران و «پاسخ مشخص» در ۴/۳۵ درصد از بیماران رسیدند.
برای TCI همراه با فوتوتراپی، پاسخ «حداقل خفیف» در ۵/۸۹ درصد بیماران و «پاسخ مشخص» در ۵/۴۷ درصد از بیماران به دست آمد.
مطالعات آینده‌نگر زیادی در زمینه ارزیابی اثربخشی TCI در درمان ویتیلیگو، هم به تنهایی و هم در ترکیب با فوتوتراپی وجود داشته‌است.
با این حال، این مطالعات توسط حجم‌های کوچک جمعیت محدود شده‌اند. با ادغام داده‌ها در مطالعات متعدد، این مرور نظام‌مند و متا آنالیز شواهد قابل‌توجهی را ارایه می‌دهد که TCIs در درمان ویتیلیگو موثر هستند.
با این حال، مطالعات وارد‌شده در متا آنالیز از نظر پروتکل‌های مطالعه و مدت‌زمان درمان بسیار متغیر بودند. متا آنالیز نتایج را در سراسر مطالعات با استفاده از pimecrolimus و tacrolimus – دو TCIs مختلف ترکیب کرد – و این داروها را به طور جداگانه بررسی نکرد. بنابراین، دانستن اینکه آیا آنها به همان اندازه در درمان ویتیلیگو موثر هستند، دشوار است.
