نقش مهار کننده را ههای التهابی در درمان اگزمای دست

نقش مهار کننده را ههای التهابی در درمان اگزمای دست،محققان در بررسی های خود به این نتیجه رسیدند که Gusacitinib ، یک مهار کننده جدید را ههای متعدد التهابی خوراکی، منجر به بهبود سریع و معنی دار بالینی در اگزمای مزمن دست متوسط تا شدید می شود که در برابر کورتیکواستروئیدمقاوم هستند.

اثربخشی این دارو که یک بار در روز تجویز می شود، برای مدیریت این شرایط چالش برانگیز اثبات شد،

بدون توجه به اینکه اگزمای مزمن دست فرد عمدتا ناشی از درماتیت تماسی تحریک کننده، درماتیت تماسی آلرژیک یا درماتیت آتوپیک باشد.

Gusacitinib یک مهار کننده خوراکی جانوس کیناز ۱، ۲، و ۳، تیروزین کیناز ۲، و تیروزین کیناز طحالی است.

همینطور، را ههای سیتوکین های Th17 ،Th2 ،Th1 ، و Th22 ، همچنین سیگنال دهی ۱۷-SYK-mediated interleukin پرولیفراسیون کراتینوسیت و تمایز آنها را مهار می کند. بنابراین، این طیف گسترده

فعالیت، آن را به کاندیدایی برای درمان انواع دیگر بیمار یهای التهابی پوستی تبدیل می کند.

محققان در یک کارآزمایی تصادفی سازی شده، چند مرکزی، دو سو کور، فاز ۲b و ۱۶ هفته ای، ۹۷ بیمار را به گروه مونوتراپیGusacitinib خوراکی، با دوز ۴۰ یا ۸۰ میلی گرم در روز یا پلاسبو، تقسیم کردند. همه بیماران مبتلا به اگزمای مزمن دست با طول دوره بیش از ۶ ماه بودند که به درمان با استروئیدهای سیستمیک

یا موضعی قوی یا فوق قوی مقاومت نشان می دادند.

پیامد اولیه مطالعه، درصد بهبود در نمره کل اصلاح شده شدت ضایعه در هفته ۱۶ نسبت به میانگین نمره اول بود. در نهایت، پاسخ دوز میانبر واضح بود: Gusacitinib در دوز ۸۰ میلی گرم در روز منجر به ۵/ ۶۹ درصد کاهش، در دوز ۴۰ میلی گرم منجر به ۴۰ درصد کاهش و در گروه پلاسبو، ۵/ ۳۳ درصد کاهش دیده شد. میزان کاهش نمره اگزما میان دوز ۴۰ میلی گرمی و پلاسبو، معنی دار نبود.

سرعت پاسخ در بیماران مقاوم به استروئید، قابل توجه بود. گروه دوز ۸۰ میلی گرمی بهبودی قابل توجهی را نسبت به پلاسبو تا ۲ هفته نشان داد. پیامد دوم، دستیابی به نمره PGA معادل صفر یامنفی ۱ بود که معادل است با برطرف شدن کامل یا تقریبا کامل خارش، با دو نمره بهبود نسبت به پلاسبو. این پیامد در ۳/ ۳۱

درصد از بیماران گروه دوز ۸۰ میلی گرمی از Gusacitinib در هفته ۱۶ به دست آمد، در حالی که ۳/ ۶ درصد از بیماران گروه کنترل به آن دست یافتند. پیامد دیگر، میزان بهبود خارش براساس معیار subscore 3-0 mTLSS pruritus بود. همانند دیگر پیامدها، بهبودی در خارش سریع بود. در هفته دوم، بیماران در گروه دوز ۸۰ میلی گرمی، به ۱/ ۴۳ درصد کاهش در نمره خارش نسبت به پایه دست یافتند. هر دو دوز gusacitinib به خوبی تحمل شدند و هیچ موردی از حوادث ترومبوآمبولی، حوادث قلبی عروقی ماژورر یا عفونت های فرصت طلب در طول دوره ۱۶ هفته ای مطالعه دیده نشد. شایع ترین عوارض جانبی آن عبارتند از نازوفارنژیت خفیف تا متوسط، سردرد، افزایش بدون علامت کراتین فسفوکیناز و افزایش اندک در کلسترول HDL همراه با کاهش اندک در کلسترول .LDL

منبع:Medscape