تازه‌های دارودرمانی با UpToDate
سایت معتبر UpToDate در آخرین ویرایش خود که در تاریخ ۱۴ می ۲۰۱۵ منتشر کرده، به تازه‌های دارودرمانی می‌پردازد که در زیر به بعضی از این موارد اشاره خواهد شد.
نشریه پزشکان و تازه های دارویی و پزشکی
عوارض ناشی از تجویز آمیودارون پس از سوفوسبوویر (sofosbuvir)
تجویز همزمان داروهای آنتی‌ویرال با اثر مستقیم، شامل آمیودارون و سوفوسبوویر، توصیه نمی‌شود، زیرا گزارش‌هایی از بروز برادی‌کاردی بدون علامت و ایست قلبی کشنده میان بیماران مصرف کننده آمیودارون دیده شده که همزمان رژیم دارویی ضد هپاتیت C حاوی سوفوسبوویر و نیز دیگر عوامل ضدویروسی با عملکرد مستقیم (شامل ledipasvir، simeprevir و daclatsavir)دریافت می‌کنند. برادی‌کاردی طی چند ساعت تا ۲ هفته پس از شروع سوفوسبوویر رخ می‌دهد. مکانیسم ایجاد این تداخلات دارویی مشخص نیست.
خطر post–MI با مصرف NSAID، در بیماران تحت درمان با آنتی‌ترومبوتیک
تجویز NSAIDها با افزایش خطر خونریزی و بروز بیماری قلبی‌عروقی، شامل انفارکتوس میوکارد و استروک همراه است. این خطرها در ارتباط با تجویز داروهای آنتی‌ترومبوتیک استفاده شده در بیماران یک کوهورت (Danish National Registry) دیده شده، خصوصا به دنبال نخستین MI، که بیمار پس از آن، تحت درمان با آسپیرین، کلوپیدوگرل، یک آنتی‌کوآگولانت خوراکی، یا هرگونه ترکیبی از این دسته از داروها قرار خواهد گرفت. در طول دوره پیگیری ۵/۳ ساله، استفاده از NSAIDها (بیش از ۹۰ درصد غیرانتخابی)، در مقایسه با عدم مصرف NSAIDها، با افزایش خطر خونریزی جدی (خونریزی اینتراکرانیال، گوارشی، راه تنفسی یا ادراری) و آنمی ناشی از خونریزی همراه بود. حوادث قلبی‌عروقی (مرگ قلبی‌عروقی، عود غیرکشنده MI، و استروک) نیز در بیماران دریافت کننده NSAID بیشتر دیده شد. از سوی دیگر، افزایش خطر خونریزی و حوادث قلبی‌عروقی با مصرف NSAID، صرفنظر از نوع NSAID یا مدت زمان مصرف یا نوع داروی آنتی‌ترومبوتیک، گزارش شد.
واکنش‌های انفوزیون فوری به leucovorin
واکنش‌های انفوزیون به leucovorin به ندرت گزارش می‌شوند، اما ممکن است به درستی هم تشخیص داده نشوند، زیرا leucovorin اغلب به‌صورت همزمان با دیگر عوامل شیمی‌درمانی تجویز می‌شود که آنها هم ایجاد واکنش می‌کنند، مانند oxaliplatin. در یک گروه ۴۴تایی از بیماران که مبتلا به واکنش‌های انفوزیون فوری هنگام دریافت رژیم‌های درمانی حاوی leucovorin به منظور درمان سرطان کولورکتال متاستاتیک شده بودند، در ۵ مورد این واکنش‌ها به دلیل leucovorin تشخیص گذاشته شد و نه به دلیل تجویز همزمان دارو (oxaliplatin). تست‌های پوستی leucovorin منفی بودند، اما چالش با leucovorin باعث ایجاد علایم در ۵ بیمار شد، در حالی که چالش جداگانه با داروهای تجویزی همزمان، علامتی ایجاد نکرد. از سوی دیگر، همه بیماران به چالش بعدی با LEVOleucovorin واکنش نشان دادند، بدین معنا که L-isomer نمی‌تواند لزوما جایگزین racemic leucovorin که فرم شایع مورد استفاده leucovorin است، شود، مگر آنکه بیمار واقعا نتواند آن را تحمل کند. اگر لازم است که درمان با leucovorin ادامه پیدا کند، باید با کمک گرفتن از پروتکل‌های حساسیت‌زدایی، آن را برای بیمار تجویز کرد.
درمان با تستوسترون و خطر قلبی‌عروقی
محصولات حاوی تستوسترون بوسیله اداره غذا و داروی آمریکا تنها برای استفاده در مردانی مورد تایید قرار گرفته‌اند که سطح این هورمون در آنها پایین بوده و همزمان، بیماری‌های مرتبط با این سطح پایین را نیز تحمل می‌کنند.
اما متاسفانه، افزایش قابل‌توجهی در استفاده نادرست از آنها در میان مردان میانسال سالم با علایم غیراختصاصی، مانند کاهش انرژی و میل جنسی، همچنین در مردان مسن‌تر، که به دلیل سن بیشتر آنها ایجاد شده، دیده می‌شود. در این رابطه، تعدادی از مطالعات پیشنهاد می‌کنند که شاید میان مصرف نادرست این محصولات و افزایش خطر انفارکتوس میوکارد و استروک رابطه‌ای وجود داشته باشد. هرچند داد‌ه‌های موجود هنوز قابل چالش هستند، سازمان غذا و داروی آمریکا شرکت‌های دارویی این محصولات را موظف کرده تا روی جعبه آنها اطلاعاتی در مورد احتمال بروز خطر حوادث قلبی‌عروقی نگاشته شوند. همچنین موارد مصرف اصلی این دسته از محصولات هم باید روی جعبه آورده شوند
