آیا BMI گمراهکننده است؟ کشف واقعیت چاقی با اندازهگیری دقیق چربی بدن

استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) برای تشخیص چاقی به طرز فزایندهای بحثبرانگیز شده است. در صورتی که از BMI استفاده شود، احتمال دارد چاقی بیش از حد تشخیص داده شود چرا که BMI قادر به تشخیص تفاوت بین چربی بدن، عضله و جرم استخوان نیست. با در نظر گرفتن این محدودیتها، یک کمیسیون متخصص¹ اخیراً توصیه کرد که در ارزیابی بالینی چاقی، اضافه بودن چربی بدن باید از طریق اندازهگیری مستقیم چربی بدن تأیید شود، یا در صورت استفاده از BMI، حداقل از یک شاخص آنتروپومتریک دیگر نیز بهره گرفته شود.
با این حال، پیامدهای در سطح جامعه و کاربرد بالینی این روش تأییدی ناشناخته باقی مانده است. هدف ما مقایسه شیوع چاقی (بر اساس تنها BMI) با شیوع چاقی هنگامی که افزایش بیش از حد چربی بدن از طریق اندازهگیری دور کمر یا دوزیسمیتر کردن با اشعه ایکس دوجز انرژی (DEXA) تأیید میشود، در یک نمونه نماینده در سطح ملی از بزرگسالان ایالات متحده بود.
روشها
ما دادههای دوره ۲۰۱۷-۲۰۱۸ نظرسنجی ملی بهداشت و تغذیه (NHANES) را که بهروزترین مطالعه نماینده در سطح ملی با اندازهگیری مستقیم چربی بدن توسط DEXA و اندازهگیری همزمان شاخصهای آنتروپومتریک است (روشهای تکمیلی در پیوست ۱)، مورد تحلیل قرار دادیم. نرخ پاسخدهی در NHANES ۲۰۱۷-۲۰۱۸، ۴۸.۸٪ بود. از آنجا که اندازهگیری DEXA تنها در بزرگسالان کمتر از ۶۰ سال انجام شد، مطالعه به بزرگسالان بین ۲۰ تا ۵۹ سال با دادههای معتبر آنتروپومتریک و DEXA محدود گردید.
وزن، قد و دور کمر با استفاده از پروتکلهای استاندارد اندازهگیری شدند (روشهای تکمیلی در پیوست ۱). همبا سفارشات کمیسیون متخصص¹ و همچنین اجماع گستردهای که برای تعیین آستانههای پایینتر BMI (که به صورت وزن به کیلوگرم تقسیم بر مربع قد به متر محاسبه میشود) برای تعریف چاقی در جمعیت غیرهیسپانیک آسیایی وجود دارد، BMI بالاتر به عنوان ۲۷.۵ یا بیشتر در شرکتکنندگان غیرهیسپانیک آسیایی و ۳۰ یا بیشتر در سایر شرکتکنندگان تعریف گردید. شاخصهای دور کمر و درصد چربی بدن نیز بر اساس آستانههای تعیین شده برای نژاد و جنس¹ (مشاهده روشهای تکمیلی در پیوست ۱) تعریف شدند. شرکتکنندگانی که دارای BMI بالا و یا دور کمر بالا، درصد چربی بدن بالا یا BMI برابر یا بالاتر از ۴۰ بودند، به عنوان دارای افزایش بیش از حد چربی بدن تأیید شده در نظر گرفته شدند.¹
ما شیوع چاقی را بر اساس تنها BMI و شیوع افزایش بیش از حد چربی بدن تأیید شده برآورد کردیم. همچنین نسبت افرادی که بر اساس BMI دچار چاقی بودند و افزایش بیش از حد چربی بدن تأیید شده داشتند، محاسبه گردید. تمام تحلیلها با استفاده از نرمافزار Stata نسخه ۱۸.۰ (StataCorp) انجام شده و با استفاده از وزندهی، برآوردهای نماینده در سطح ملی به دست آمد.
جدول: شیوع چاقی با یا بدون تأیید افزایش بیش از حد چربی بدن در میان بزرگسالان شرکتکننده در NHANES ۲۰۱۷-۲۰۱۸
خصوصیت | شیوع چاقی بر اساس تنها BMI، درصد (خطای استاندارد)a | شیوع افزایش بیش از حد چربی بدن تأیید شده، درصد (خطای استاندارد)b | شیوع افزایش تأیید شده چربی بدن در میان کسانی که دارای BMI بالا هستند، درصد (خطای استاندارد)c | تعداد کل بزرگسالان (تعداد غیر وزنی) |
---|---|---|---|---|
کل | ۳۹.۷ (۲.۱) | ۳۹.۱ (۲.۱) | ۹۸.۴ (۰.۶) | ۲۲۲۵ |
جنس | ||||
مرد | ۴۱.۰ (۳.۰) | ۳۹.۸ (۳.۰) | ۹۷.۰ (۱.۱) | |
زن | ۳۸.۵ (۲.۶) | ۳۸.۴ (۲.۶) | ۹۹.۹ (۰.۱) | |
گروه سنی (سال) | ||||
۲۰-۲۹ | ۳۴.۳ (۴.۴) | ۳۳.۵ (۴.۴) | ۹۷.۸ (۱.۴) | |
۳۰-۳۹ | ۴۱.۰ (۲.۳) | ۴۰.۰ (۲.۵) | ۹۷.۵ (۱.۶) | |
۴۰-۴۹ | ۴۲.۶ (۳.۲) | ۴۲.۴ (۳.۲) | ۹۹.۵ (۰.۴) | |
۵۰-۵۹ | ۴۱.۷ (۲.۶) | ۴۱.۲ (۲.۵) | ۹۸.۸ (۱.۰) | |
نژاد و قومیت | ||||
هیسپانیک | ۴۴.۱ (۲.۸) | ۴۲.۹ (۲.۹) | ۹۷.۳ (۱.۶) | |
غیرهیسپانیک آسیایی | ۳۵.۵ (۲.۶) | ۳۵.۳ (۲.۶) | ۹۹.۴ (۰.۶) | |
غیرهیسپانیک سیاهپوست | ۴۴.۸ (۲.۱) | ۴۴.۰ (۲.۲) | ۹۸.۳ (۱.۰) | |
غیرهیسپانیک سفیدپوست | ۳۷.۳ (۳.۱) | ۳۶.۸ (۳.۰) | ۹۸.۶ (۰.۷) |
توضیحات:
a: برای بیشتر شرکتکنندگان، چاقی به عنوان BMI برابر یا بالاتر از ۳۰ تعریف شده است. برای شرکتکنندگان غیرهیسپانیک آسیایی، بهعنوان BMI برابر یا بالاتر از ۲۷.۵ تعریف گردیده است.
b: دارای BMI بالا (بیشتر از ۲۷.۵ برای شرکتکنندگان غیرهیسپانیک آسیایی؛ ۳۰ برای سایرین) به همراه دور کمر بالا (برای بیشتر شرکتکنندگان، بیش از ۱۰۲ سانتیمتر برای مردان و بیش از ۸۸ سانتیمتر برای زنان؛ برای شرکتکنندگان غیرهیسپانیک آسیایی، بیش از ۹۰ سانتیمتر برای مردان و بیش از ۸۰ سانتیمتر برای زنان) یا درصد چربی بدن بالا (بیشتر از ۲۵٪ برای مردان و بیش از ۳۵٪ برای زنان). طبق توصیههای کمیسیون متخصص، شرکتکنندگانی که BMI آنها برابر یا بالاتر از ۴۰ بود نیز به عنوان دارای افزایش بیش از حد چربی بدن در نظر گرفته شدند.
c: نسبت تعداد افرادی که افزایش بیش از حد چربی بدن تأیید شده دارند به تعداد افرادی که بر اساس BMI دارای چاقی هستند.
فایل اصلی مقاله: