تحلیل درمان بیماری سنگ صفراوی
محققان مدرسه پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی، اخیرا یک مطالعه مروری را در نشریه معتبر The New England Journal of Medicine به چاپ رسانده‌اند که در آن، مزایا و معایب ۵ روش مداخله‌ای متفاوت را که برای درمان بیماری سنگ صفراوی مورد استفاده قرار می‌گیرند، مورد بررسی و تحلیل قرار داده‌اند.
در قسمتی از این مقاله آمده است: «امروزه، رایج‌ترین روش مورد استفاده، کله‌سیستکتومی لاپاروسکوپیک است که از سال ۱۹۸۵ به عنوان جایگزین جراحی باز معرفی شده و هنوز هم در تعداد کمی از موارد مورد نیاز است. مزایای رویکرد لاپاروسکوپیک، شامل اسکارهای کوچک یا غیرقابل مشاهده است، اما گاهی انجام آن در بیماران مبتلا به کوله‌سیستیت حاد یا کسانی که قبلا تحت جراحی شکم قرار گرفته‌اند، از نظر تکنیکی مشکل است.»
روش دیگری که اخیرا پیشرفت‌های زیادی را پشت‌سر گذاشته، natural orifice transluminal endoscopic surgery یا NOTES است. در این روش، جراح کیسه صفرا را به روش آندوسکوپیک درمی‌آورد، با این تفاوت که لوله اندوسکوپ از راه یک سوراخ طبیعی بدن، مانند دهان، واژن یا آنوس وارد بدن می‌شود. مزیت بزرگ این روش، نیاز نداشتن به سوراخ شدگی بدن است، اما نیاز به ابزاری خاص و تکنیکی بسیار مشکل دارد، به همین دلیل، تنها در مراکز خاصی در دسترس است.
کله‌سیستکتومی از راه پوستی دیگر گزینه دردسترس برای بیمارانی است که کاندید مناسبی برای رویکرد لاپاروسکوپیک نیستند. در این روش، یک کاتتر pigtail، از راه دیواره شکم، مستقیما وارد کیسه صفرار شده و به صفرای موجود در آن اجازه می‌دهد تا از راه تیوب به بیرون بدن کشانده شوند. این روش در برطرف کردن معضل کوله‌سیستیت در حدود ۹۰ درصد بیماران موثر است، اما پذیرش تیوب‌های درناژ خارجی برای بیماران راحت نیست و می‌تواند تاثیر منفی بر کیفیت زندگی آنها داشته باشد.
روش‌های آندوسکوپیک برای درناژ کیسه صفرا می‌تواند از راه دهان، با روش‌های آندوسکوپیک فوقانی، و استفاده از راه ترانس‌پاپیلاری یا راه ترانس‌مورال انجام شوند. در هردو مورد، صفرا از کیسه صفرا، مستقیما وارد دستگاه گوارش فرد شده و عملکرد طبیعی خود را برای هضم غذا انجام می‌دهد. هر دوی این روش‌ها، مشکلات مرتبط با تیوب‌های درناژ خارجی را حذف کرده و دیگر کمبود صفرا، مایع و الکترولیت‌‌ها رخ نمی‌دهد.
رایج‌ترین روش کم‌تهاجمی که اخیرا مورد استفاده قرار می‌گیرد، رویکرد درناژ اندوسکوپیک ترانس‌مورال است. در این روش که بوسیله متخصصین گوارش انجام می‌شود، از اندوسکوپیک اولتراسوند برای شکافتن کیسه صفرا از راه معده یا دئودنوم بهره گرفته می‌شود. سپس یک استنت فلزی خود انبساط‌پذیر جایگذاری می‌شود تا جریان داخلی صفرا باقی بماند.
در بعضی بیماران انتخاب شده، می‌توان با قرار دادن استنتی با قطر زیاد به خروج سنگ‌های صفراوی از کیسه صفرا کمک کرد. این رویکرد، هنوز به‌طور گسترده در دسترس نیست و پیامدهای طولانی‌مدت ومقایسه‌ای آن با دیگر رویکردها باید سنجیده شوند، اما با گسترش تکنولوژی‌های جدید، انتظار می‌رود انجام این روش آسان‌تر و سریع‌تر شود. روش ترانس‌مورال، یک گزینه درمانی داخلی و غیرجراحی برای درمان بیماری کیسه صفرا است در بیمارانی که کاندید درمان‌های غیرجراحی هستند و خصوصا برای بیمارانی جذاب است که با درناژ پرکوتانئوس درمان شدهاند، اما از تیوب‌های خارجی خود ناراضی بوده و تاثیر منفی بر کیفیت زندگی آنها گذاشته است.
