درمان سندرم دست -پاباآتورواستاتین

درمان سندرم دست -پاباآتورواستاتین
نتایج یک تحقیق جدید در رابطه با بیماران مبتلا به سرطان پستان حاکی از آن است که، پالمار ـ پلنتار اریترودیسستزی (PPE) که بوسیله داروی کموتراپی کپسیتابین (capecitabine) ایجاد میشود، با ترکیب دارویی پروفیلاکتیک آتورواستاتین و پلیپرنول (polyprenol) قابل پیشگیری است.
PPE که تحت عنوان سندرم دست ـ پا هم نامیده میشود، یک سمیت پوستی کوتانئوس است که در اثر تجویز بعضی از انواع داروهای کموتراپی ایجاد میشود. در واقع، نوعی وضعیت استرسآور است که خود را با درجاتی از قرمزی، درد و زخم نشان داده و میتواند تاثیر زیادی بر کیفیت زندگی بیماران داشته باشد. بسیاری از بیماران مبتلا به این وضعیت، قادر به کار کردن نیستند، بنابراین لزوم یافتن روشی برای پیشگیری از این سمیت پوستی کاملا احساس میشود. این نتایج در نشت سالیانه انجمن چندملیتی مراقبتهای حمایتی در سرطان ارایه شد. PPE در ۶ تا ۲۴ درصد از بیماران تحت درمان با فلوئوروراسیل، کپسیتابین و دوکسوروبیسین دیده میشود. متاسفانه گزارشهایی از فوت بیماران به این دلیل نیز منتشر شده، زیرا عفونت ثانویه در مناطق درگیر رخ میدهد. در این مطالعه، محققان یک کارآزمایی دو سو کور و کنترل شده و تصادفی را انجام دادند تا به بررسی کارآیی و مکانیسم عمل آتورواستاتین، همراه با پلیپرنول در پیشگیری از PPE بپردازند. پژوهشگران به این دلیل این دو دارو را انتخاب کردند، که استاتینها دارای اثرات مهاری بر رهاسازی cysteinyl leukotrienes و هیستامین وابسته به IgE از ماستسلهای انسانی دارند و پلیپرنول نیز یک جایگزین برای dolichyl phosphate cycle و فاکتور مهارکننده در N-linked glycosylation است که میتواند سمیت با واسطه سلولی را در برابر فیبروبلاستهای پوستی مهار کند. در این مطالعه، ۹۸ زن مبتلا به سرطان پستان با طیف سنی ۳۸ تا ۶۲ سال مورد بررسی قرار گرفتند که قرار بود تحت درمان با مونوتراپی کپسیتابین، ۲۵۰۰ میلیگرم بر مترمربع، برای ۶ دوره قرار گیرند. از آنجا که هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثرات پیشگیرانه دارویی بود، یک تا ۲ هفته پیش از شروع درمان کموتراپی، بیماران به طور تصادفی به یکی از ۳ گروه پروفیلاکسی تقسیم شدند: ۱) آتورواستاتین و پلیپرنول، ۲) آتورواستاتین به تنهایی و ۳) پلیپرنول به تنهایی. ۲۵ بیمار هم تحت هیچ درمانی قرار نگرفتند تا به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شوند. در نهایت، شدت سمیت پوستی با کرایتریای NCI-CTCAE، سنجیده شد. سمیت پوستی در زنان دریافت کننده درمان ترکیبی یا حتی مونوتراپی، در مقایسه با گروه کنترل، از شدت کمتری برخوردار بود. PPE با درجه ۲ و ۳ در ۸ بیمار گروه کنترل و هیچیک از بیماران گروه دارو، چه درمان ترکیبی و چه مونوتراپی، گزارش نشد. محققان اظهار میدارند: «این یک مطالعه کوچک است که از مزایای درمان با آتورواستاتین و پلیپرنول در درمان بیماران مبتلا به PPE پرده برمیدارد، هرچند مکانیسمهای مزایای این ترکیب نامشخص است. به نظر میرسد یک مطالعه اپیدمیولوژیک در این زمینه کمک کننده باشد.»
بیماران کمتری در گروههای درمانی در مقایسه با گروه کنترل به PPE مبتلا شدند (۱۱ در مقابل ۳۹ درصد) و علایم این سندرم بهطور قابل توجهی در گروههای درمانی از شدت کمتری برخوردار بود. علاوه براین، علایم PPE با شروع پروفیلاکسی از ۱ هفته قبل از درمان اصلی، در مقایسه با ۲ هفته زودتر، بیشتر شایع بود.
نویسندگان، در پایان نتیجهگیری میکنند که ترکیب آتورواستاتین و پلیپرنول میتواند از بروز PPE ایجاد شده در اثر درمان با کپسیتابین پیشگیری کند.