تازه های دارویی
خبرنامه دارویی سازمان جهانی بهداشت منتشر شد
خبرنامه دارویی سازمان جهانی بهداشت، آخرین شماره خود را در انتهای سال ۲۰۱۷ منتشر و در آن، به آخرین اطلاعات در مورد ایمنی داروها و قوانین موجود اشاره کرد. آنچه در زیر می‌آید، نگاهی است به مهم‌ترین این هشدارها.
محصولات حاوی آموکسی‌سیلین و خطر ترومبوسیتوپنی
ژاپن: وزارت بهداشت و رفاه و کار و آژانس دارویی و تجهیزات پزشکی اعلام کرد، محصولات و داروهای حاوی آموکسی‌سیلین ممکن است خطر ترومبوسیتوپنی به عنوان یک واکنش جانبی قابل توجه از نظر بالینی در بیماران داشته باشند. آموکسی‌سیلین نوعی آنتی‌بیوتیک است که برای درمان عفونت‌های مختلفی استفاده می‌شود.
تا کنون، ۹ مورد ترومبوسیتوپنی مرتبط با آموکسی‌سیلین در ژاپن گزارش شده است.
فلوکونازول (غیرتجویزی) و خطرات بالقوه پیامدهای بارداری خطر ترومبوسیتوپنی
کانادا: اداره سلامت کانادا توصیه می‌کند اطلاعات ایمنی برای همه محصولات غیرتجویزی فلوکونازول باید روزآمد شده و شامل خطرات بالقوه از دست رفتن بارداری و نواقص تولد شود. همچنین کارشناسان هشدار می‌دهند که این محصولات نباید برای زنانی که قصد باردار شدن دارند، تجویز شود.
محصولات غیر تجویزی (خوراکی، ۱۵۰ میلی‌گرمی) فلوکونازول برای درمان عفونت‌های قارچی واژینال استفاده می‌شوند.
خطرات بالقوه اثرات ناخواسته در بارداری، شامل از دست رفتن بارداری (سقط یا مرده‌زایی) یا نواقص تولد (مالفورماسیون‌های ماژور مادرزادی) می‌شود که با فلوکونازول غیرتجویزی گزارش شده است.
تا کنون، ۹ مورد ترومبوسیتوپنی مرتبط با آموکسی‌سیلین در ژاپن گزارش شده است.
داکلیزوماب و خطر صدمه جدی کبدی
اروپا: آژانس دارویی اروپا به این نتیجه رسیده که باید محدودیت‌های بیشتری را در زمینه مصرف داکلیزوماب (daclizumab) اعمال کند، زیرا گزارش‌هایی از خطر صدمه کبدی با تجویز آن منتشر شده است.
داکلیزوماب دارویی است که برای درمان بیماران خاص مبتلا به فرم‌های عود کننده مالتیپل اسکلروزیس تجویز می‌شود.
کمیته ارزیابی خطر فارماکوویژیلنس در بررسی خود دریافت که صدمات کبدی غیرقابل پیش‌بینی و بالقوه کشنده با واسطه ایمنی می‌تواند در حین درمان با داکلیزوماب و حتی ۴ تا ۶ ماه پس از توقف درمان رخ دهد.
به منظور کاهش این خطر، پزشکان باید داکلیزوماب را فقط برای فرم‌های عود کننده مالتیپل اسکلروزیس در بیمارانی تجویز کنند که پیش از این پاسخ درمانی ناکافی به حداقل دو درمان تعدیل کننده بیماری داده و دیگر کاندید درمان با این داروها نیستند.
علاوه بر این، پزشکان باید تست‌های عملکرد کبدی بیماران را حداقل ماهی یک بار و پیش از هر بار درمان آزمایش کرده و پایش آنها را تا ۶ ماه پس از توقف درمان نیز ادامه دهند.
اگر بیمار برای پیگیری همکاری لازم را ندارد یا پاسخ به درمان ناکافی است، پزشکان باید توقف درمان را در نظر داشته باشند.
توصیه می‌شود، اگر بیماری سطح آنزیم‌های کبدی بیش از ۳ برابر حد نرمال داشته باشد، درمان متوقف شود و بیماران با علایم و نشانه‌های صدمه کبدی به متخصص مربوطه ارجاع شود.
داکلیزوماب نباید در بیمارانی تجویز شود که از قبل بیماری کبدی دارند و مصرف آن نباید در بیمارانی آغاز شود که سطح آنزیم‌های کبدی آنها دو برابر حد نرمال است. توصیه می‌شود تجویز داکلیزوماب در بیمارانی که مبتلا به دیگر وضعیت‌های اتوایمیون هستند، انجام نشود.
