آکنه و دپرسیون

آکنه و دپرسیون،در آنالیزی از یکی از بزرگترین بانک‌های اطلاعاتی پزشکی در جهان، محققان دریافتند که بیماران مبتلا به آکنه، با افزایش قابل توجه خطر ابتلا به دپرسیون ماژور مواجه هستند، اما فقط طی ۵ سال نخست پس از تشخیص آکنه. داده‌های این بانک اطلاعاتی از سال ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۲ گردآوری شده بودند.

محققان دریافتند که خطر دپرسیون ماژور طی یک سال پس از تشخیص آکنه، در بالاترین میزان خود قرار دارد، یعنی ۶۳ درصد خطر بیشتر در مقایسه با افرادی که آکنه ندارند. این میزان پس از سال نخست، کاهش می‌یابد. این نتایج، لزوم مانیتور علایم خلق و خوی افراد مبتلا به آکنه و درمان به موقع آن را نشان می‌دهد.

مطالعه مذکور، ارتباط مهم میان بیماری‌های پوستی و روحی را مشخص کرده است. در واقع، برای بیماران مبتلا به آکنه، این وضعیت بیش از یک نقص پوستی است و می‌تواند نگرانی‌های قابل توجه سلامت روحی را ایجاد کرده و باید خیلی جدی در نظر گرفته شود.

ایده این مطالعه از مقاله دیگری گرفته شد که به تازگی منتشر شده بود. در مطالعه قبلی، به ارتباط میان مصرف ایزوترتینوئین و اثرات سلامت روحی اشاره شده بود. در طول چند سال گذشته، مطالعات متعددی منتشر شده‌اند که ایزوترتینوئین با اختلالات روانی مرتبط هستند.یک مطالعه مرور نظام‌مند که اخیرا منتشر شده، به افزایش خطر اختلالات روانی میان افراد درمان شده با ایزوترتینوئین دست نیافته، اما نشان داد که آکنه، به‌خودی‌خود، با بیماری روحی ارتباط دارد.

[tie_full_img][/tie_full_img]