راهنمای CDC درباره استفاده از داکسی‌سایکلین برای پیشگیری از عفونت‌های مقاربتی باکتریایی (۲۰۲۴)
افزایش چشمگیر نرخ عفونت‌های مقاربتی باکتریایی نظیر سیفلیس، کلامیدیا و گونوره در ایالات متحده، خصوصاً در میان مردان همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا و زنان ترنسجندر، نیازمند رویکردهای نوین پیشگیری است. راهکارهای فعلی پیشگیری محدود هستند و واکسن موثری برای این عفونت‌ها وجود ندارد. بر اساس مطالعات اخیر، مصرف داکسی‌سایکلین پس از مواجهه جنسی می‌تواند به طور چشمگیری این عفونت‌ها را کاهش دهد.
کارایی داکسی‌سایکلین به‌عنوان PEP (پیشگیری پس از مواجهه):
- مطالعات کلیدی:
- سه کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده بزرگ نشان داده‌اند که مصرف ۲۰۰ میلی‌گرم داکسی‌سایکلین طی ۷۲ ساعت پس از رابطه جنسی:
- بیش از ۷۰% خطر ابتلا به سیفلیس و کلامیدیا را کاهش می‌دهد.
- حدود ۵۰% در پیشگیری از گونوره موثر است.
- اثربخشی در جلوگیری از عفونت‌های سیفلیس و کلامیدیا بالاتر از گونوره به دلیل مقاومت برخی سویه‌های گونوره است.
- سه کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده بزرگ نشان داده‌اند که مصرف ۲۰۰ میلی‌گرم داکسی‌سایکلین طی ۷۲ ساعت پس از رابطه جنسی:
- جمعیت مورد مطالعه:
- مردان همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا و زنان ترنسجندر مبتلا به HIV یا مصرف‌کنندگان PrEP (پیشگیری پیش از مواجهه برای HIV).
- افرادی که سابقه ابتلا به عفونت‌های باکتریایی در ۱۲ ماه گذشته دارند.
دستورالعمل‌ها و توصیه‌ها:
گروه هدف:
- اولویت: مردان همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا و زنان ترنسجندر که در ۱۲ ماه گذشته به یکی از عفونت‌های سیفلیس، کلامیدیا یا گونوره مبتلا شده‌اند.
- موارد دیگر: افراد در معرض خطر بالا (با قضاوت پزشک) حتی اگر عفونتی تشخیص داده نشده باشد.
دوز و نحوه مصرف:
- دوز توصیه‌شده: 200 میلی‌گرم داکسی‌سایکلین به محض امکان، ترجیحاً در کمتر از ۲۴ ساعت و حداکثر تا ۷۲ ساعت پس از رابطه جنسی.
- بازه مصرف: حداکثر یک دوز در هر ۲۴ ساعت.
پیگیری و پایش:
- آزمایش‌های دوره‌ای (هر ۳ تا ۶ ماه) برای تشخیص عفونت‌های باکتریایی جدید.
- ارزیابی مجدد نیاز به ادامه مصرف دارو در بازه‌های زمانی ۳ تا ۶ ماهه.
خدمات مرتبط:
- مشاوره درباره کاهش خطر (استفاده از کاندوم، کاهش تعداد شرکای جنسی).
- ارائه خدمات مرتبط با HIV (PrEP، درمان HIV).
- واکسیناسیون برای هپاتیت A و B، HPV و سایر واکسن‌های توصیه‌شده.
عوارض جانبی و مضرات بالقوه:
- عوارض شایع:
- حساسیت به نور، ناراحتی‌های گوارشی (تهوع، اسهال)، التهاب و زخم مری.
- اکثر این عوارض خفیف و قابل‌کنترل هستند.
- مقاومت آنتی‌بیوتیکی:
- ممکن است مصرف مکرر داکسی‌سایکلین باعث افزایش مقاومت در باکتری‌های عامل گونوره و دیگر پاتوژن‌های رایج شود.
- پایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی ضروری است.
- تأثیر بر میکروبیوم:
- مطالعات درباره اثرات بلندمدت مصرف داکسی‌سایکلین بر میکروبیوم بدن محدود است و نیاز به بررسی دارد.
توجیه استفاده از داکسی‌سایکلین:
- نرخ بالای اثربخشی در کاهش سیفلیس و کلامیدیا.
- عوارض جانبی کم در کوتاه‌مدت.
- نیاز به کنترل عفونت‌های مقاربتی در جمعیت‌های پرخطر.
- اجرای این رویکرد به شرط پایش دقیق مقاومت آنتی‌بیوتیکی و رعایت اصول عدالت در دسترسی، پیشنهاد می‌شود.
جمع‌بندی:
داکسی‌سایکلین به عنوان یک استراتژی نوین پیشگیری پس از مواجهه (PEP) برای عفونت‌های مقاربتی باکتریایی، به طور خاص برای جمعیت‌های پرخطر توصیه می‌شود. این دستورالعمل باید در قالب یک برنامه جامع سلامت جنسی اجرا شود که شامل آزمایش، درمان، واکسیناسیون و مشاوره است. لازم است اثرات بلندمدت این روش بر مقاومت آنتی‌بیوتیکی و سلامت کلی جمعیت پایش شود.
منابع: این دستورالعمل‌ها بر اساس مرور سیستماتیک شواهد و مشاوره با متخصصان مختلف توسط CDC تهیه شده است.
