نشست علمی انجمنهای علمی خواب،سی و سومین نشست علمی ۲۰۱۹ انجمنهای علمی خواب در تاریخ ۸ الی ۱۲ جون ۲۰۱۹ در سنآنتونیو، تگزاس آمریکا برگزار شد و بهانهای بود برای دور هم جمع شدن محققان از سراسر دنیا تا در آن شرکت فعال داشته و تازههای علمی خود را با هم به اشتراک بگذارند. در زیر نگاهی داریم به برترین تحقیقات مطرح شده در این کنفرانس.
ارتباط سندرم پاهای بیقرار و سلامت دستگاه گوارش
تحقیقات اولیه پیشنهاد میکنند که ارتباطی میان رشد بیش از حد باکتریایی رودهای اندک (SIBO) و سندرم پاهای بیقرار (RLS) وجود دارد و ازا ین فرضیه حمایت میکند که سلامت میکروبیال رودهای با سلامت خواب در ارتباط است.
در حالی که این مطالعه در حال انجام است و ورود بیماران تازه آغاز شدهاست، محققان SIBO را در تمامی ۷ بیمار RLS که تا به امروز مورد مطالعه قرار گرفتهاند پیدا کردهاند: «ما نرخ بسیار بالایی را از SIBO در بیماران مبتلا به RLS پیدا کردیم. بررسی این رابطه میتواند به روشهای جدیدی برای شناسایی، پیشگیری و درمان RLS منجر شود.»
اگر چه علت RLS به طور کامل درک نشده، وضعیت نسبی کمبود آهن مغز در بیماران دارای RLS توصیف شده و به نظر میرسد تغییراتی در چندین مسیر شناختهشده در این بیماری ایجاد کند.
آهن ناکافی ممکن است ثانویه به کمبود آهن غذایی یا، به طور بالقوه التهاب معده باشد. محققان فرض کردند که SIBO، یک وضعیت مرتبط با dysbiosis، میتواند با RLS در ارتباط باشد.
شرکت کنندگان برای این مطالعه در مرکز خواب استنفورد در سه گروه وارد شدند: RLS و ذخایر کم آهن محیطی (کمتر از ۵۰ نانوگرم / میلیلیتر و / یا اشباع ترانسفرین کمتر از ۱۸ درصد)، RLS و ذخایر طبیعی آهن محیطی و بیخوابی (گروه کنترل).
به عنوان بخشی از این مطالعه، آنها پرسشنامه مربوط به خواب و علایم SIBO را تکمیل کردند و یک کیت جمعآوری مدفوع و یک جعبه تست تنفسی SIBO را به خانه بردند. نمونههای مدفوع بررسی شدند، و نمونههای تنفسی SIBO توسط Aerodiagnostics، یک آزمایشگاه پزشکی مستقر در ماساچوست، برای اختلالات هیدروژن و متان ارزیابی شدند.
۷ شرکتکنندگان مبتلا به RLS که این پروتکل را تکمیل کردهاند شامل ۳ مرد و ۴ زن میشوند. همه آنها براساس شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ کیفیت خواب ضعیفی داشتند و براساس International Restless Legs Scale، مبتلا به علایم متوسط تا شدید بودند.
SIBO در تمام ۷ شرکتکننده (۱۰۰ درصد) حضور داشت. در مقابل، تخمین زده میشود که نرخ SIBO در جمعیت عمومی بین ۶ تا ۱۵ درصد باشد، که نشان میدهد SIBO ممکن است در جمعیت RLS بسیار رایجتر باشد. یک مطالعه منتشر نشده وجود دارد که نشان میدهد [برای] افرادی که این هم پوشانی SIBO و RLS را دارند، اگر SIBO را درمان کنید کنید، RLS به میزان قابلتوجهی بهبود مییابد.
به عقیده محققان، این مطالعه کوچک اما بسیار جالب است. این مطالعه در را برای تحقیقات عمیقتر درباره علیت بالقوه RLS باز میکند، هرچند مطالعات بزرگتر برای تکرار نتایج مورد نیاز است.
کاهش شدید خواب، سطح بیومارکرهای خونی آلزایمر را افزایش میدهد
نتایج یک تحقیق جدید پیشنهاد میدهد که کاهش حاد خواب منجر به افزایش سطح پلاسمایی tau میشود که به عنوان یک بیومارکر برای ارزیابی خطر بعدی بیماری آلزایمر (AD) پیشنهاد شدهاست.
این ممکن است به دلیل افزایش فعالیت نورونی باشد که برای حفظ بیداری در طول شب لازم است. تحقیقات نشان دادهاند که خواب ناکافی اثرات مضری بر مغز دارد. در یک مطالعه قبلی، محققان متوجه شدند که اختلالات خواب همراه با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل در مردان سالم از نظر شناختی در طول یک دوره مشاهدهای ۴۰ ساله است.
این ارتباط برای AD قویترین بود. خواب مختلشده نیز منجر به افزایش سطح بتا و tau در مایع مغزی – نخاعی (CSF) میشود.
هدف مطالعه حاضر بررسی این مساله است که آیا کاهش شدید میزان خواب، سطوح روزانه بیومارکرهای پلاسمایی را که با AD در ارتباط هستند، تغییر میدهد یا خیر.
با استفاده از طراحی متقاطع، ۱۵ مرد جوان سالم در ۲ جلسه استانداردشده آزمایشگاهی با دو وضعیت متفاوت – یکی با خواب طبیعی شبانه و یکی با محرومیت از خواب شبانه، شرکت کردند.
سطوح کل tau و زنجیره سبک نوروفیلامنت (NfL) با استفاده از سنجش ultrasensitive در نمونههای پلاسمایی که در شب قبل و صبح بعدی هر مداخلهای بدست آمد، آنالیز شدند.
محققان متوجه شدند که افزایش سطح پلاسمایی tau کل از بعدازظهر تا صبح به دنبال وضعیت محرومیت شدید از خواب رخ میدهد، در حالی که سطح tau کل در وضعیت خواب طبیعی کاهش یافت، به طوریکه تغییر قابل توجهی در سطوح بعدازظهر تا صبح بین این دو وضعیت وجود داشت.
با این حال، هیچ تفاوتی بین این دو وضعیت برای تغییر بعدازظهر تا صبح در سطوح NfL پلاسما یافت نشد. NfL نشانه آسیب نوروآکسونال است.
این یافته که سطح NfL به علت محرومیت حاد خواب تغییر نمیکنند، مخالف آسیب حاد نوروآکسونال است، و ممکن است به جای آن به خاطر فعالیت نورونی پایدار در طول بیداری شبانه باشد.
مطالعات آینده برای ارزیابی مدولاسیون سیرکادین این بیومارکرها الزامی است، و اینکه آیا طولانیمدت هستند یا خیر، و اثر متقابل آنها با سایر عوامل سبک زندگی باید بررسی شوند.در حالی که شواهد قبلیای وجود داشت که انواع مختلفی از اختلالات خواب میتواند بر tau و فسفریلاسیون آن تاثیر بگذارد، هنوز مشخص نیست که این اتفاق تا چه حد زود میتواند رخ دهد. این مطالعه جدید نشان میدهد که افزایش سطوح پلاسمایی tau میتواند فقط با یک شب از دست رفتن خواب شبانه دیده شود.
این واقعیت که NfL افزایش نیافته، حاکی از آن است که تاثیر یک شب از دست دادن خواب، کمتر به دلیل آسیب به نورونها است، اما ممکن است نتیجه افزایش فعالیت عصبی منتهی به افزایش تولید tau باشد
نویسنده:حیدر دولتی
نشست علمی انجمنهای علمی خواب
