دستورالعمل جدیدتست ملکولارسرطان کولورکتال
گروهی از متخصصان پیش‌نویس یک دستورالعمل بالینی را در مورد کاربرد تست نشانگر مولکولی در بیماران مبتلا به کارسینومای کولورکتال اولیه یا متاستاتیک منتشر کردند.
این گایدلاین جدید مبتنی بر شواهد به چگونگی استفاده از تست نشانگر مولکولی استاندارد کمک شایانی کرده، درمان‌های هدفدار را جهت‌دهی کرده و مراقبت‌های اختصاصی پیشرفته را برای این دسته از بیماران فراهم می‌آورد. دستورالعمل جدید به همت دانشمندان و متخصصان کالح پاتولوژیست‌های آمریکا، انجمن مولکولار پاتولوژی، و جامعه انکولوژی بالینی آمریکا منتشر شده است. این گایدلاین فعلا پیش‌نویس منتشر شده و تا آخر سال ۲۰۱۵، فرم نهایی آن در اختیار متخصصان قرار خواهد گرفت.
این گایدلاین جدید به تمامی مارکرهای مولکولار موجود اشاره دارد که می‌تواند تصمیم‌های درمانی را برای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال تحت تاثیر قرار دهد. البته تا به امروز، گایدلاین مبتنی بر شواهدی وجود نداشته که کاملا همه‌جانبه و بیمارمحور بوده باشد. این پیش‌نویس، به ۳ دسته سوال اختصاصی در رابطه با کاربرد تست مولکولار در سرطان کولورکتال پاسخ می‌دهد: کدام تست‌ها مناسب هستند، نمونه مناسب کدام است و این تست‌ها تا چه اندازه باید مورد استفاده قرار گیرند؟
در این پیش‌نویس به نکات برجسته‌ای از توصیه‌ها و اجماع‌نظر متخصصان، اشاره شده که در زیر به آنها اشاره می‌شود:
1) تست موتاسیونال RAS در بافت کارسینومای کولورکتال باید برای بیمارانی انجام شود که برای درمان anti-EGFR کاندید شده‌اند. این آنالیز باید شامل موارد زیر باشد:
– KRAS and NRAS codons 12, 13 of exon 2,
– ۵۹, ۶۱ of exon 3,
– ۱۱۷ and 146 of exon 4 (“expanded” or “extended” RAS).
2) آنالیز موتاسیونال BRAF V600 برای طبقه‌بندی پیش‌آکهی بیمار باید همراه با تست deficient mismatch repair (dMMR)/microsatellite instability (MSI) انجام شود.
3) تست dMMR/MSI باید در تمامی بیماران مبتلا به سرطان‌های کولورکتال به‌منظور طبقه‌بندی پیش‌آکهی و تشخیص بیماران مبتلا به سندرم Lynch انجام شود (اگر MSIH با از دست رفتن MLH1 وجود ندارد، نیازی به انجام تست موتاسیون BRAF برای بیماران مبتلا به سندرم Lynch نیست.)
اتفاق‌نظر متخصصان در مورد مناسب‌ترین نمونه برای تست نشانگر مولکولار در سرطان کولورکتال شامل موارد زیر است:
1) انجام تست نشانگر مولکولار (KRAS, extended RAS, BRAF, dMMR/MSI) در بافت کارسینوم کولورکتال اولیه قابل قبول است. اگر بافت متاستاتیک موجود باشد، آن هم قابل قبول است و در بیماران مبتلا به بیماری متاستاتیک ارجح است.
2) بافت‌های ثابت شده در فرمالین فیکس‌شده پارافین به‌عنوان نمونه قابل قبول است. استفاده از دیگر نمونه‌ها به تایید اضافی بیشتر نیاز دارد.
دیگر توصیه‌های قوی در رابطه با نشانگرهای مولکولار سرطان کولورکتال به شرح زیر هستند:
1) آزمایشگاه‌ها باید روش‌های تست نشانگر مولکولار سرطان کولورکتال خود را با ویژگی‌های عملکرد کافی برای استفاده در بالین اعتبارسنجی کنند.
2) انجام تست نشانگر مولکولار سرطان کولورکتال باید مطابق با بهترین شیوه‌های آزمایشگاهی معتبر باشد.
توصیه‌هایی برای آزمایشگاه‌ها
انجمن‌های مرتبط دستورالعملی را برای انجام تست‌ها در آزمایشگاه‌ها فراهم کرده است. آنها توصیه می‌کنند که آزمایشگاه‌ها بافت تومورال سرطان کولورکتال را برای تست‌های RAS، BRAF و dMMR/MSI اولویت‌بندی کنند. این کار، نیاز آنها را برای این که کدام تست مولکولار در تشخیص‌های روتین انجام شود، هموار می‌کند.
علاوه براین، آنها توصیه می‌کنند که آزمایشگاه‌ها از روش‌هایی استفاده کنند که با در نظر حساسیت تحلیلی از غنی‌سازی روش و تومور، قادر باشند موتاسیون‌ها را در نمونه‌ها با حداقل ۵ درصد آلل موتانت تشخیص دهد.
این گایدلاین همچنین توصیه‌هایی در مورد آنالیز و نتایج گزارش‌دهی دارد. به‌طور مثال، در هنگام ارسال نمونه‌ها، ۹۰ درصد آنها باید ظرف ۳ روز کاری فرستاده شوند. نتایج باید شامل تفسیر آن هم باشد، به‌طوریکه به راحتی بوسیله انکولوژیست‌‌ها و پاتولوژیست‌ها قابل فهم باشند. نتایج پیش‌آگهی و تخمین باید به‌سرعت در دسترس قرار گیرند. این زمان باید در طول ۱۰ روز کاری، از زمان دریافت اولیه نمونه در آزمایشگاه پاتولوژی، انجام شود.
