فشار خون و توصیه‌های جدیدگایدلاین‌های برای بیماران
پس از انتشار گایدلاین جدید در مورد چگومگی مدیریت و درمان پرفشاری خون، توصیه‌های آن انتقادهای زیادی را برانگیخت. بعضی از کارشناسان و متخصصان امر معتقدند گایدلاین‌های جدید درواقع خطر بیشتری را متوجه بیمار می‌کنند. درواقع، آنها معتقدند آستانه درمان درنظر گرفته شده برای افراد بالای ۶۰ سال بسیار بالا است و هرگونه تاخیر در درمان، افراد را در معرض خطر بیشتر استروک قرار می‌دهد.
برای افراد ۶۰ سال و بالاتر که مبتلا به هیپرتانسیون هستند، یک پانل در توصیه‌های سال ۲۰۱۴ خود میزان فشار خون سیستولیکی را که پزشکان باید در آن حد آستانه، تجویز داروی ضدفشار خون بالا را آغاز کنند، از ۱۴۰ به ۱۵۰ رساند. اما مطاطعه جدیدی که در این زمینه انجام شده، دریافت افراد با فشار خون سیستولیک ۱۴۰ تا ۱۴۹ میلی‌متر جیوه، در مقایسه با افرادی که فشار خون پائین‌تر دارند، ۷۰ درصد بیشتر در معرض خط بروز استروک قرار دارند.
محقق ارشد این مطالعه از مدرسه پزشکی Miami Miller، می‌گوید: «مطالعه ما نشان می‌دهد این گروه مرزی ممکن است با همان خطری مواجه باشند که افراد با فشار خون بیشتر از۱۵۰ مواجه هستند، حداقل از نظر خطر استروک. این یک اقدام بحث‌برانگیز است و من فکر می‌کنم مطالعه ما پیشنهاد می‌کند نباید آستانه درمان را به ۱۵۰ تغییر دهیم. ما باید همان عدد ۱۴۰ را درنظر داشته باشیم.»
البته باید قبول کرد یافته‌های جدید که در شماره فوریه نشریه Hypertension منتشر شده، بعید است بحث‌های پیرامون مدیریت مناسب فشار خون را فرونشاند. به‌طور مثال، مطالعه جدید به خطر عوارض جانبی مرتبط با داروهای ضدفشار خون اشاره‌ای نکرده یا اینکه داروها چگونه می‌توانند خطر کلی استروک را در فرد تغییر دهند. مهم آن است که تعادلی میان خطر درمان با مزایای آن برقرار شود. البته این موضوع ساده‌ای نیست و واقعا چیزی نیست که یک مطالعه مانند این بتواند به تمامی سوال‌ها پاسخ دهد. براساس گزارش انستیتو ملی قلب، ریه و خون آمریکا، در حدود یک‌سوم بزرگسالان در ایالات متحده مبتلا به پرفشاری خون هستند. این انستیتو ۸ کمیته مشترک ملی یا JNC8 را در سال ۲۰۰۸ بنا نهاد تا گایدلاین‌های درمانی پرفشاری خون را که در سال ۲۰۰۳ منتشر شده بودند، روزآمد کنند. توصیه‌های نهایی این کمیته در سال ۲۰۱۴ منتشر شد و در آن اشاره شد که بزرگسالان ۶۰ سال و بالاتر، اگر فشار خونشان بیشتر از ۹۰/۱۵۰ شد، تحت دارودرمانی قرار گیرند. این میزان بالاتر از توصیه گایدلاین‌های قبلی بود که به ۹۰/۱۴۰ اشاره کرده بودند. پس از انتشار این دستورالعمل، بلافاصله استدلال‌های فراوانی در اطراف توصیه‌های تجدید نظر شده JNC8 برخاست. انجمن قلب آمریکا نیز نگرانی‌های خود را در مورد خطراتی که حول و حوش تاخیر در درمان پرفشاری خون به وجود می‌آید، ابراز داشت. درواقع، توصیه‌های جدید بسیار چالش‌برانگیز بودند و انجمن قلب آمریکا نیز در مخالفت خود با توصیه‌های JNC8 بسیار یک دنده و سرسختانه عمل می‌کرد. براین اساس، مطالعه جدید انجام شد تا پاسخی داده باشند به توصیه‌های JNC8. آنها متذکر شدند که در مورد عوارض بالقوه توصیه‌ها در مورد پیشگیری از استروک بسیار نگران بوده‌اند. این تیم تحقیقاتی داده‌های ۱۷۵۰ فرد ۶۰ سال و بالاتر را از یک مطالعه بررسی خطر استروک در یک جامعه چند قومیتی جمع‌آوری کردند. هیچ‌یک از آنها مبتلا به دیابت یا بیماری کلیوی نبودند، یعنی دو عامل خطر عمده استروک. در طول ۱۳ سال پیگیری، ۱۸۲ فرد مبتلا به استروک شدند. محققان نتیجه‌گیری کردند که داشتن فشار خون سیستولیک ۱۴۰ تا ۱۴۹، همانقدر خطر استروک را بیشتر می‌کند که داشتن فشار خون سیستولیک بیشتر از ۱۵۰. این یافته‌ها از گایدلاین‌های درمانی کنونی انجمن قلب آمریکا به شدت حمایت می‌کنند. این انجمن پیشنهاد می‌کند دارودرمانی پرفشاری خون از فشار خون سیستولیک ۱۴۰ و بالاتر آغاز شود. البته باید گفت، مطالعه جدید شواهد متقنی فراهم نیاورده که توصیه‌های JNC8 را به کلی زیرسوال ببرد. در مطالعه JNC8 پیشنهاد می‌شود فشار خون لب‌مرزی (سیستولیک ۱۴۰ تا ۱۴۹) از طریق تعدیل عوامل سبک‌زندگی مانند رژیم غذایی و ورزش درمان شود، نه دارودرمانی. از سوی دیگر، مطالعه جدید، یک مطالعه مشاهده‌ای است و فقط می‌تواند ارتباط‌های اطراف خطر استروک را ترسیم کند. در حالی که توصیه‌های JNC8 براساس کارآزمایی‌های بالینی بنا شده که ثابت کرده‌اند گایدلاین‌های سختگیرانه و کنترل سخت‌تر فشار خون مزایای بیشتری را نصیب بیماران نمی‌کند. اما شواهد به ما می‌گویند که زیر ۱۵۰ بودن، به نظر نمی‌رسد به معنای بهبود سلامت یا بهبود مورتالیتی باشد. محققان مطالعه جدید به یک کارآزمایی بالینی جدید به نام SPRINT اشاره می‌کنند که پس از انتشار گایدلاین JNC8 آغاز شده و نشان می‌دهد رساندن فشار خون سیستولیک به ۱۲۰ می‌تواند تا یک‌چهارم میزان مرگ، حمله قلبی، نارسایی قلبی و استروک را کاهش دهند. باید قبول کرد که این کارآزمایی به آن حدی از درجه شواهد رسیده که JNC8 به دنبال آن بوده و باید نتایج آن در هر گایدلاین فشار خونی که در آینده منتشر می‌شود، در نظر گرفته شود.
