مراقبت از کودکان بستری شده مبتلا به اوتیسم
محققانی که بهترین دستورالعمل‌های بالینی را برای مراقبت از بیماران بستری ارایه می‌دهند، معتقدند تسهیلات روانپزشکی عمومی می‌تواند به سطحی معادل خدمات تخصصی برای ارایه به کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ASD یا معلولیت ذهنی برسد. این توصیه‌ها که با اجماع و مشارکت متخصصان در درمان کودکان مبتلا به ASD نگاشته شده، حاوی نکاتی است که باید از کودکان در همان بدو بستری در بیمارستان پرسیده شود و بر اهمیت غربالگری بیماری‌‌ها و وضعیت‌های روانپزشکی همزمان در کودک تاکید می‌کند. علاوه براین، آنها معتقدند محیط اطراف کودکان بستری باید با وضعیت آنها تطابق داده شده و فعالیت‌هایی مناسب برای آنها در نظر گرفته شود و موضوع مهم دیگر هم نیاز به آموزش کارکنانی است که با این کودکان سروکار دارند.
کودکان مبتلا به اوتیسم یا معلولیت ذهنی در حال حاضر ۱۰ تا ۲۰ درصد جمعیت کودکان بستری را در بخش‌های روانی بیمارستان‌ها تشکیل می‌دهند. این تعداد بسیار بیشتر از آن است که بخواهیم برای آنها همان رویکردهای معمول را در پیش گیریم. این کودکان اغلب به دلیل پرخاشگری و رفتارهایی که به خود آسیب می‌رسانند، بستری می‌شوند. از سوی دیگر، درمان‌های دیگر مانند درمان‌های دارویی و خدمات در منزل هم برای آنها فایده‌ای نداشته و با شکست مواجه شده است.
متخصصان معتقدند بخش‌های عمومی روانپزشکی می‌توانند با به کارگیری توصیه‌های خاص این گایدلاین، تاثیر زیادی بر رفتارهای این دسته از کودکان داشته باشند و نیازی نیست که بیماران در بخش‌های اطفال بستری شوند.
گایدلاین مذکور در نشریه American Academy of Child and Adolescent Psychiatry منتشر شده است.
هدف از این گایدلاین، پر کردن خلاء درمان است. به دلیل کمبودهایی که در این زمینه وجود دارد، اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم یا معلولیت‌های ذهنی در بخش‌های عمومی روانپزشکی بستری می‌شوند. این‌گونه بخش‌های عمومی، به‌‌طور معمول، مدل‌های درمانی‌ای را دنبال می‌کنند که با نیازهای خاص این دسته از کودکان مطابقت ندارند. افرادی هم که در این بخش‌ها مشغول به کار هستند، تجربه اندکی برای کار با افراد مبتلا به اوتیسم یا معلولیت‌های ذهنی دارند.
هدف اصلی توصیه‌های جدید، گردهم آوردن بهترین دستورات بالینی است که در حال حاضر در بخش‌های اختصاصی کودکان مبتلا به اختلالات تکاملی استفاده می‌شوند تا به بخش‌های عمومی روانپزشکی هم کمک شود در ارایه خدمات مراقبتی به این افراد مثمر ثمر باشند.
نتیجه تحقیقاتی که منجر به انتشار این گایدلاین شده، روزآمد شدن ۱۱ اظهارنظر جمعی است که به عقیده نویسندگان آن، به دنبال آن است تا تعادلی میان یافتن بهترین کار بالین و فراهم آوردن توصیه‌هایی ایجاد کند و از این راه، در بخش‌های عمومی روانپزشکی قابل دسترسی باشد.
این بیانیه‌ها، توصیه می‌کنند در زمان بستری کردن کودک، اطلاعات اختصاصی، مانند ترجیحات شخصی آنها، ابزار ارتباطی، حساسسیت‌های حسی، محرک‌ها و علایم زودرس هشدار در مورد کودکان پرسیده شود. همچنین اطلاعاتی در مورد هرگونه نیاز آنها در مراقبت شخصی کسب شود. محققان تاکید می‌کنند کودکان باید از نظر مشکلات پزشکی، خصوصا مواردی که در این دسته از بیماران شایع هستند و داروهایی که در حال حاضر مصرف می‌کنند، از نظر بررسی عوارض جانبی آنها، غربالگری شوند.
علاوه براین، کودکان مبتلا به اوتیسم یا اختلالات ذهنی باید از نظر وجود بیماری‌های روانی همراه و سطح شناخت ارزیابی شوند، که باید از نظر فارماکوتراپی مبتنی بر شواهد اطلاع دهند. کودکان باید از نظر ارتباط‌ها و نیازهای درمانی نیز بررسی شوند و تحت بررسی‌های رفتاری قرار گیرند. در این گایدلاین، نیاز به کارکنان آموزش‌دیده که مستقیما مسئول مراقبت از این دسته از کودکان هستند، بسیار مورد توجه است. این آموزش‌ها باید در رابطه با روش‌های تعلیم، نیازها، توانایی‌هایی که این کودکان دارند، همچنین استراتژی‌های تشنج‌زدایی باشد.
