تهوع و استفراغ در بارداری-گایدلاین‌‌های جدید مدیریت
کالج مامایی و زنان آمریکا منتشر کرد
کالج مامایی و زنان آمریکا از پزشکان می‌خواهد که درمان تهوع و استفراغ دوران بارداری را تا حد امکان در اسرع وقت آغاز کنند تا از پیشرفت آن به سمت هیپرامزیس گرویداروم پیشگیری شود. این درخواست در بولتن بالینی روزآمد شده این کالج آمده است. نویسندگان این دستورالعمل همچنین توضیح می‌دهند که زمان آغاز علایم نیز مهم است: «علایم تهوع و استفراغ بارداری پیش از هفته ۹ بارداری، عملا همه زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. زمانی که یک بیمار برای نخستین بار پس از هفته ۹ بارداری دچار علایم تهوع و استفراغ شود، دیگر شرایط باید با دقت در تشخیص‌های افتراقی گنجانده شوند. سابقه یک وضعیت مزمن مرتبط با تهوع و استفراغ پیش از بارداری باید در نظر گرفته شود (مانند کله‌لیتیازیس یا گاستروپارزی دیابتیک).»
نسخه قبلی این بولتن در سپتامبر ۲۰۱۵ منتشر شده بود.
تهوع تقریبا ۵۰ تا ۸۰ درصد زنان را در دوران بارداری تحت تاثیر قرار می‌دهد و تقریبا نیمی از همه زنان باردار نیز دچار استفراغ می‌شوند. شدیدترین حالت این وضعیت هیپرامزیس گرویداروم است که می‌تواند وضعیت تغذیه زن باردار را با اختلال مواجه کند.
هیپرامزیس گرویداروم یکی از شایع‌ترین عوامل پذیرش زنان در بیمارستان در طول تریمستر اول بارداری و پس از زایمان زودرس، دومین علت شایع بستری شدن در بیمارستان در طول دوره بارداری به شمار می‌آید. هیچ تعریف ثابت شده‌ای برای آن وجود ندارد. در واقع، یک تشخیص بالینی است براساس تظاهرات معمول، در نبود دیگر بیماری‌هایی که بتوانند این علایم را توجیه کنند.
شایع‌ترین معیار ذکر شده برای آن عبارت است از استفراغ پایدار که به دلایل دیگری نباشد، یک مقیاس گرسنگی حاد (اعلب کتونوری حاد)، و بعضی مقیاس‌های مجزای کاهش وزن، اغلب حداقل ۵ درصد از وزن بارداری. اختلالات الکترولیتی، تیروئید، و کبد نیز ممکن است وجود داشته باشند.
توصیه‌های سطح A که براساس شواهد علمی خوب و ثابت منتشر شده‌اند، شامل موارد زیر می‌شوند:
از ویتامین B6 (پیریدوکسین) به تنهایی یا در ترکیب با دوکسی‌لامین، به عنوان درمان دارویی خط اول استفاده کنید، زیرا آنها ایمن و اثربخش هستند.
پزشکان باید زنان را تشویق کنند تا از یک ماه پیش از بارداری از ویتامین‌‌های پره‌ناتال استفاده کنند، زیرا ممکن است بروز و شدت تهوع و استفراغ را در دوران بارداری کاهش دهد.
کالج مامایی و زنان آمریکا درمان‌های حمایتی را برای تست‌های تیروئید مادری غیرطبیعی که در اثر تیروتوکسیکوز گذرای بارداری یا هیپرامزیس گرویداروم یا هر دو ایجاد می‌شود، پیشنهاد کرده و توصیه به عدم تجویز داروهای آنتی‌تیروئید دارد.
توصیه‌های سطح B که بر اساس شواهد علمی محدود و متناقض بنا شده، به قرار زیر هستند:
زنجبیل ممکن است به عنوان یک گزینه غیردارویی استفاده شود، زیرا اثرات سودمند آن در درمان تهوع و استفراغ بارداری نشان داده شده است.
متیل‌پردنیزولون در بعضی موارد تهوع شدید و استفراغ مقاوم در دوران بارداری می‌تواند سودمند باشد، اما به هر حال باید به عنوان آخرین گزینه درمانی انتخاب شود، زیرا پروفایل خطر آن قابل توجه است.
توصیه‌های سطح C، که به‌طور اولیه براساس اجماع نظر کارشناسان بنا شده، به قرار زیر هستند:
درمان زودهنگام تهوع و استفراغ بارداری ممکن است از پیشرفت آن به سوی هیپرامزیس گرویداروم پیشگیری کند.
هیدراسیون داخل وریدی باید برای بیمارانی تجویز شود که نمی‌توانند مایعات خوراکی را برای یک دوره طولانی تحمل کنند و اینکه اگر علایم بالینی دهیدراتاسیون در بیمار ظاهر شده باشد.
قویا، اصلاح کتوز و کمبود ویتامین را در نظر داشته باشید. دکستروز و ویتامین‌ها را در درمان استفراغ‌های طول کشیده وارد کنید. تجویز تیامین را پیش از انفوزیون دکستروز انجام دهید تا از انسفالوپاتی ورنیکل پیشگیری شود.
به منظور حمایت تغذیه‌ای در زنان مبتلا به هیپرامزیس گراویداروم که به درمان دارویی پاسخ نمی‌دهند و کسانی که نمی‌توانند وزن خود را نگاه دارند، از تغذیه لوله‌ای روده‌ای (نازوگاستریک یا نازودئودنال) به عنوان خط اول درمانی استفاده کنید.
از کاتترهای مرکزی جای‌گذاری شده به صورت محیطی، فقط به عنوان آخرین گزینه درمانی برای زنانی استفاده کنید که مبتلا به هیپرامزیس گراویداروم هستند، زیرا این مداخله با عوارض قابل توجهی همراه است و می‌تواند موربیدیتی مادری شدیدی را ایجاد کند.
پس از آنکه بیمار در بیمارستان بستری شد و کارهای تشخیصی برای دیگر علل استفراغ شدید انجام شد، هیدراسیون داخل وریدی، حمایت تغذیه و اصلاح درمان ضدتهوع می‌تواند در منزل انجام شود. با این وجود، گزینه بستری شدن در بیمارستان برای تحت نظر قرار دادن و ارزیابی‌های بیشتر، باید برای بیمارانی درنظر گرفته شود که دچار تغییر در علایم حیاتی یا تغییر در وضعیت ذهنی می‌شوند، کاهش وزن آنها ادامه پیدا می‌کند و به درمان مقاومت نشان می‌دهند.
