زایمان واژینال پس اززایمان سزارین
زایمان واژینال پس اززایمان سزارین
گایدلاینهای روزآمد شده کالج مامایی و زنان آمریکا
کالج مامایی و زنان آمریکا بولتن بالینی خود را در زمینه زایمان واژینال پس از زایمان سزارین (VBAC) منتشر و اعلام کرد ۶۰ تا ۸۰ درصد زنانی که تلاش میکنند پس از زایمان سزارین، زایمان واژینال داشته باشند (TOLAC)، باموفقیت زایمان واژینال را پشت سر میگذارند.
بهترین شرایط برای زنی که میخواهد پس از زایمان سزارین، زایمان واژینال داشته باشد، زمانی است که خطرات و شانسهای موفقیت، هم برای بیمار و هم برای پزشک قابل قبول باشد و برای هر فردی متفاوت از دیگری است. شرایط خاصی وجود دارد که در صورت تلاش برای TOLAC، انجام VBAC کمتر احتمال دارد، از جمله سن بالای مادر، شاخص توده بدنی بالا، وزن بالای تولد و زایمان قبلی سزارین که نتیجه این عوامل، عدم دیلاته شدن سرویکس است.
کمیته بولتنهای بالینی کالج مامایی و زنان آمریکا، توصیههای جدید را جایگزین مواردی کرده که در آگوست ۲۰۱۰ منتشر شده بودند.
توصیهها
توصیههای کالج مامایی و زنان آمریکا بدان معنا نیست که محدودیتها را افزایش دهد، بلکه میخواهد اطمینان حاصل کند همه زنانی که مایل هستند پس از زایمان سزارین، زایمان واژینال داشته باشند، امکانات مناسب را برای دست یافتن به پیامدهای مثبت دریافت میکنند. به عبارت دیگر، اگر منابع لازم دردسترس نباشند، در این مورد باید با احتیاط بیشتری تصمیمگیری شده و در صورت امکان، بیمار به مرکز مجهزتر ارجاع داده شود. البته این توصیه، مطلقا بدانمعنا نیست که دسترسی زنان را به VBAC محدود کند.
در این بولتن آمده که TOLAC باید در مراکزی انجام شود که مجهز به مراقبتهای کافی هستند. با توجه به خطرات مرتبط با TOLAC و به دلیل پارگی رحم و دیگر عوارضی که قابل پیشبینی نیستند، کالج مامایی و زنان آمریکا توصیه میکند TOLAC در مراکزی انجام شود که امکان انجام زایمان سزارین را در شرایطی داشته باشد که خطرفوری برای زندگی مادر و جنین داشته باشد.
نویسندگان توصیه میکنند که عواملی مانند تعداد زایمانهای قبلی سزارین، دلایلی که مجبور به انجام زایمان سزارین شدهاند، و نوع اینسیزیون جراحی که استفاده شده، همگی باید در هنگام تصمیمگیری در مورد VBAC و TOLAC مدنظر قرار گیرند.
اغلب زنانی که پیش از این، یک بار زایمان سزارین با انسزیون low-transverse داشتهاند، کاندیداهای مطمئنی برای TOLAC به حساب میآیند. گایدلاینها به انسزیونهای قبلی مختلفی اشاره کرده و در مورد هر یک از آنها، توصیه خاصی را عنوان میکنند.
انجام TOLAC برنامهریزی شده اغلب برای زنانی که در معرض خطر بالای پارگی رحم هستند و زنانی که در آنها زایمان واژینال کنترااندیکه است، مانند زنانی که placenta previa (جفت سرراهی) دارند، توصیه نمیشود.
از میزوپروستول برای دیلاته کردن سرویکال یا القای زایمان، در زنانی که قبلا زایمان سزارین یا جراحی بزرگ رحم داشتهاند، استفاده نکنید. بیحسی اپیدورال برای زایمان ممکن است در طول TOLAC استفاده شود.
نویسندگان در این بولتن متذکر میشوند: «زنانی که پیش از این یک بار زایمان سزارین با انسزیون low-transverse داشتهاند، و از جهات دیگر نیز کاندید مناسبی برای زایمان واژینال دوقلویی هستند، کاندید برای TOLAC به حساب میآیند.»
القای زایمان گزینه دیگری است برای زنانی که تحت TOLAC قرار میگیرند.
اگر نوزادان در وضعیت اکسترنال سفالیک با بریچ قرار داشته باشند، کنترااندیکاسیونی برای زنانی با انسزیون low-transverse قبلی رحم به حساب نمیآیند که کاندید نسخه اکسترنال سفالیک و TOLAC هستند. این زنان باید در طول TOL به طور مداوم تحت پایش ضربان قلب جنین قرار داشته باشند.