روشهای ضدبارداری برگشتپذیرطولانیاثر
روشهای ضدبارداری برگشتپذیرطولانیاثر
کالج مامایی و زنان آمریکا منتشرکرد
اخیرا بولتن بالینی روزآمدشدهای از سوی کالج مامایی و زنان آمریکا منتشر شده که توصیههای قبلی خود را در مورد روشهای ضدبارداری برگشتپذیر طولانیاثر یا LARC، از جمله وسایل داخل رحمی (IUDS) و ایمپلنتهای کنتراسپتیو تجدید نظر و گستردهتر کرده است. توصیههای جدید توضیح میدهند که LARC در نوجوانان و زنان نولیپار، همچنین برای قرارگیری بلافاصله پس از زایمان یا سقط، ایمن و اثربخش هستند.
کارگروه LARC در کالج مامایی و زنان آمریکا با همکاری اساتید دیگری این بولتن را منتشر و جایگزین نسخه قبلی میکند که در سال ۲۰۱۱ منتشر شده بود.
در این بولتن آمده: «ما گزینههای ضدبارداری متعددی برای زنان در هر سنی و در هر مرحلهای از زندگی آنها داریم، خصوصا در حوزه روشهای ضدبارداری برگشتپذیر طولانیاثر. بسیاری از زنان ممکن است ندانند که گزینه خوبی برای استفاده از IUD یا ایمپلتها هستند یا اینکه نمیدانند در حال حاضر، IUDها در اندازههای مختلف و با سطوح متفاوت هورمونی عرضه میشوند. مشورت با پزشکان به زنان کمک خواهد کرد تا بهترین گزینه کنتراسپتیو خود را، با در نظر گرفتن هدف از استفاده از آن (پیشگیری از بارداری در دوران نوجوانی یا برنامهریزی برای پیشگیری و پس از آن بارداری) بیابند.
مطالعات متعددی نشان دادهاند که به دنبال دریافت آموزش در مورد روشهای ضدبارداری برگشتپذیر طولانیاثر، کاهش قابل توجهی در بارداریهای ناخواسته و در میزان سقط دیده میشود. این وسایل پیشگیری در مقایسه با کنتراسپتیوهای کوتاهاثر مانند کنتراسپتیوهای خوراکی و دیافراگمها، گرانتر هستند و اغلب نیاز است که بیمار توسط پزشک حداقل برای ۲ بار ویزیت شود. با این حال، آنها اثربخشتر بوده، خصوصا آنکه نیاز زیادی به تلاش مداوم فرد استفاده کننده ندارد و برای سالها در همان جای خود باقی میمانند. به محض برداشته شدن هم، توانایی باروری به سرعت بازمیگردد. کالج مامایی و زنان آمریکا توصیه میکند که روشهای ضدبارداری برگشتپذیر طولانیاثر باید پس از تولد یا سقط، بلافاصله و در اولین فرصت ممکن، جایگذاری شوند.
نویسندگان معتقدند: «نیاز به حداقل دو بار ویزیت برای قرار دادن IUD مانعی است در دسترسی به آن و به نظر هم نمیرسد که کیفیت مراقبت را بهبود بخشند. نتایج در یک مطالعه نشان داد که فقط ۴/۵۴ درصد افرادی که به IUD نیاز دارند، اقدام به جایگذاری آن میکنند.»
توصیهها
توصیههای اختصاصی زیر در این بولتن روزآمد شده، خودنمایی میکنند:
توصیه کنید بلافاصله پس از آسپیراسیون رحمی در تریمستر اول یا سقط القا شده در اثر دارو، همچنین در همان روزی که سقط القایی یا خودبهخودی در تریمستر اول یا دوم رخ داده، یک IUD کارگذاشته شود. پروفیلاکسی روتین آنتیبیوتیکی پیش از قرار دادن IUD توصیه نمیشود.
استفاده از IUDs و ایمپلنتهای کنتراسپتیو را بهطور روتین به زنان نولیپار و نوجوانان، و در هر زمانی از دوره قاعدگی که دلیل قانعکنندهای برای پیشگیری از بارداری بعدی وجود دارد، توصیه کنید.
قرار دادن فوری IUD را پس از زایمان postpartum (بهطور مثال، درطول ۱۰ دقیقه پس از دفع جفت در تولدهای واژینال و سزارین) به زنان توصیه کنید. استفاده فوری را از ایمپلنتهای کنتراسپتو پس از زایمان (مثلا پیش از ترخیص از بیمارستان)، صرفنظر از اینکه مادر از شیر خود به نوزاد خواهد داد یا نه، به زنان پیشنهاد دهید.
توصیه کنید برای زنانی که در معرض خطر بالای عفونتهای منتقله از راه جنسی (STI) قرار دارند، در طول یک ویزیت تکی برای قرار دادن IUD، غربالگری STI انجام شود. قرار دادن IUD را به زمان آماده شدن نتایج موکول نکنید. اگر موردی از نتایج تست مثبت شدند، بدون آنکه IUD را درآورید، بیمار را درمان کنید.
به زنانی که سابقه بارداریهای نابهجا دارند، میتوان استفاده از IUDs را توصیه کرد.
روشهای ضدبارداری برگشتپذیر طولانیاثر را به زنان زیادی پیشنهاد دهید، زیرا ایمن و اثربخش بوده و کنترااندیکاسیونهای اندکی دارد. IUDهای مسی را به زنانی توصیه کنید که نیاز به پیشگیری از بارداری فوری دارند و مناسب برای قرار دادن IUD هم هستند. به زنان مشورت دهید که انتظار تغییرات خونریزی را داشته باشند و به آنها این اطمینان را بدهید که این تغییرات طبیعی هستند.
اگر IUD در محل خود قرار گرفته، انجام بیوپسی اندومتر، کولپوسکوپی، تخریب یا اکسزیون سرویکس و نمونهگیری اندوسرویکال ایمن بوده و منعی ندارد. یافتههای سیتولوژیک اکتینومایسس تصادفی به دست میآیند و درمان آنتیمیکروبیال در زنان بدون علامت لازم نیست. IUD سر جای خود باقی میماند.
۸) در زنان باردار، اگر نخ IUD قابل مشاهده است یا میتواند بهطور ایمنی از کانال سرویکس درآورده شود، باید برداشته شود.
۹) نیازی به خارج کردن IUD یا ایمپلنت پیش از اتمام تاریخ انقضای آن در زنان یائسه شده نیست.