از تستهای ادراری تا ریشهکنی مالاریا
از تستهای ادراری تا ریشهکنی مالاریا
کنفرانس «هفته بیماریهای عفونی» آمریکا در سندیگو کالیفرنیا برگزار شد. در این نشست علمی مهم، پژوهشگران و دانشمندان از سراسر جهان گرد هم آمدند تا آخرین دستاوردهای خود را در این زمینه با هم به اشتراک بگذارند.
آنچه در زیر میآید، نگاهی است به برترین تحقیقاتی که در این کنگره مطرح شدند.
تستهای ادراری عفونتهای منتقله از راه جنسی را از دست میدهند
محققان در بررسیهای خود به این نتیجه رسیدهاند که اگر فقط از تست ادراری برای غربالگری مردان HIV-positive استفاده شود، قسمت اعظم موارد عفونتهای گنوره و کلامیدیا از دست میروند و تشخیص داده نشده باقی میمانند.
بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که مردان هموسکشوال در مقیسه با افراد عمومی، بیشتر در معرض خطر عفونتهای منتقله از راه جنسی هستند و بسیاری از این عفونتهای اکستراژنیتال، بدون علامت باقی میمانند. اگر شما میخواهید عفونتهای منتقله از راه جنسی بدون علامت را تشخیص دهید، باید از دیگر نقاط آناتومیکال هم آزمایش بگیرید و فقط به تستهای رایج بسنده نکنید.
محققان این طرح، نمونههای ادرار، گلو، و رکتوم ۱۴۹ مرد HIV-positive را که هموسکشوال بودند، بررسی کردند. در نهایت، دریافتند که میزان بروز ترکیبی گنوره و کلامیدیا به ۱/۱۲ درصد میرسد.
از ۱۸ بیماری که تست مثبت داشتند، ۱۴ مورد از عفونتهای منتقله از راه جنسی از نمونههای فارنکس یا رکتوم به دست آمد و فقط ۴ مورد از آنها در ادرار پیدا شدند.
نسبت بروز تشخیص عفونتهای منتقله از راه جنسی برای مکانهای اکستراژنیتال نسبت به ادرار بهتنهایی، بهتر گزارش شد. در حقیقت، اگر مکانهای اکستراژنیتال هم بررسی شوند، شانس تشخیص گنوره یا کلامیدیا ۶۷/۳ برابر بیشتر خواهد شد. به بیان دیگر، انجام تست ادراری به تنهایی، ۷۵ درصد موارد عفونتهای گنوره و کلامیدیا را از دست خواهد داد و تشخیص داده نشده باقی میمانند.
ریشهکنی مالاریا در دسترس است، اما هنوز به حمایت نیاز داریم
یک متخصص در زمینه بیماریهای عفونی در این کنفرانس گفت: «ما به ریشهکنی مالاریا نزدیک شدهایم، اما هنوز و برای ۲۵ سال آینده، نیازمند ابزار تشخیصی و درمانی برای ریشهکنی آن هستیم.» در حال حاضر، خط کاملا امیدوار کنندهای را برای ریشهکنی این بیماری قاتل دنبال میکنیم که شامل وسایل تشخیصی و درمانی و واکسنها هستند.
در حدود ۵۰ سال پیش، نیم میلیارد مورد ابتلا به مالاریای حاد و ۲ میلیون مرگ در اثر آن بیماری رخ داد. اغلب این موارد هم در کشورهای جنوب صحرای آفریقا رخ دادند. در آن زمان، هیچ پشهبندی به مدت طولانی باقی نمیماند، هیچ سرمایهگذاری گسترده جهانی از منابع مالی وجود نداشت، مقاومت گسترده در برابر کلروکین دیده میشد، آزمایشهای تشخیصی محدود بود و دسترسی محدود به درمان وجود داشت. اما با سرمایهگذاریهای جهانی، کاهش پایداری در بروز مالاریا در اغلب کشورهای آفریقایی دیده میشود.
از سال ۲۰۰۰، میزان مرگ و میر ناشی از مالاریا تا ۶۰ درصد افت داشته است. در سال ۲۰۰۷، بنیاد خیریه گیتس اعلام کرد میخواهد به مالاریا خاتمه دهد، نه اینکه آن را تحت کنترل درآورد. برای آنها، این موضوع فقط یک رویا نبود، بلکه یک واقعیت بود که میتوان با کمک تکنولوژی به این وضعیت خاتمه داد. آنها فکر میکردند، چرا باید بعضی در مناطقی زندگی کنند که عاری از مالاریا باشد و بعضی با این بیماری ویرانگر دست و پنجه نرم کنند. این انصاف نیست. این بنیاد، در گزارشی که در اواخر ماه سپتامبر ۲۰۱۵ منتشر کردند، مدعی شدند مالاریا تا سال ۲۰۴۰ ریشهکن خواهد شد.