درمان زودهنگام صدمه حاد کلیوی و پیامدها
پنجاه و سومین کنگره انجمن رنال اروپا و انجمن دیالیز و پیوند اروپا در شهر وین، پایتخت اطریش برگزار شد. آنچه در زیر می‌آید، نگاهی است به نتایج مطالعات مهمی که در این کنگره مطرح شده است.
درمان زودهنگام صدمه حاد کلیوی پیامدها را بهبود می‌بخشد
شروع درمان تعویض و پیوند کلیه، کمتر از ۸ ساعت پس از حمله صدمه حاد کلیوی، می‌تواند به‌طور قابل توجهی مورتالیتی را در اثر همه عوامل، تا ۹۰ روز بعد، کاهش دهد. این نتایج برگرفته از کارآزمایی تصادفی سازی شده ELAIN است که بوسیله دانشمندان آلمانی انجام شده است.
علاوه براین، هر نوع مداخله زودهنگامی می‌تواند دیگر نقاط پایانی بالینی را همچون، زمان سپری شده برای دیالیز، ونتیلاسیون مکانیکال و مدت زمان کلی بستری در بیمارستان کوتاه کند. زمانی که وضعیت‌های زودهنگام بالینی را با بیومارکرهای استفاده شده ترکیب می‌کنیم، می‌توان پیش‌بینی کرد کدامیک از بیماران به سمت صدمه حاد و شدید کلیوی سوق پیدا خواهند کرد. با این رویکرد، می‌تواند درمان زودهنگام جایگزینی کلیه را آغاز کرد. این مساله برای بیمار و پیامدهای نهایی بهتر است.
نتایج این مطالعه در پنجاه و سومین کنگره انجمن رنال اروپا و انجمن دیالیز و پیوند اروپا مطرح و به دنبال آن در نشریه معتبر JAMA منتشر شده است.
محققان در این مطالعه چندمرکزی، ۱۱۲ بیمار را به طور تصادفی به گروه‌های درمان زودهنگام، یعنی آغاز درمان با میانگین زمانی ۶ ساعت پس از حمله صدمه حاد کلیوی مرحله ۲ و ۱۱۹ بیمار را نیز با درمان تاخیری مدیریت کردند، یعنی آغاز درمان با میانگین زمانی ۵/۲۵ ساعت پس از حمله صدمه حاد کلیوی مرحله ۲ همراه بوده است.
همه بیماران بدحال بودند و البته هیچ عارضه تهدیدکننده زندگی نداشتند، سطح پلاسمایی نوتروفیل لیپوکالین مرتبط با ژلاتیناز در آنها بیش از ۱۵۰ میلی‌گرم در میلی‌لیتر بود و معیارهای صدمه حاد کلیوی مرحله ۲ را نیز داشتند که بوسیله KDIGO تعریف شده است، به این ترتیب که سطح کراتینین سرم حداقل ۲ برابر بیشتر از حد پایه یا برون‌ده ادراری کمتر از ۵/۰ میلی‌لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در هر ساعت و برای مدت حداقل ۱۲ ساعت.
در طول ۹۰ روز، نرخ مورتالیتی در گروهی که درمان زودهنگام دریافت کرده بودند، کمتر از گروه درمان با تاخیر بود. این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار تلقی می‌شد. همچنین کاهش خطر مطلق برای درمان زودهنگام ۴/۱۵ درصد گزارش شد. علاوه براین، اهداف ثانویه در گروه درمان زودهنگام بهتر از گروه مقابل دیده شد.
پس از ۹۰ روز، بیماران بیشتری در گروه درمان زودهنگام در مقایسه با گروه درمان تاخیری، با بازگشت عملکرد کلیوی مواجه شدند که از نظر آماری معنی‌دار بود.
نکته جالب توجه آنکه تفاوت کمتر از ۲۴ ساعت در آغاز درمان می‌تواند چنین تاثیر قابل توجهی را بر پیامدهای نهایی بیماران بگذارد، از جمله مورتالیتی در طول ۹۰ روز.
ویتامین D3 پیامدهای پس از پیوند کلیه را بهبود نمی‌بخشد
محققان در یک مطالعه کنترل شده و تصادفی سازی شده به این نتیجه رسیدند که در طول سال اول پس از پیوند کلیه، مصرف مکمل‌های ویتامین D3 خطر اپیزودهای رد حاد پیوند یا عفونت را کاهش نمی‌دهند و حتی شاید منجر به هیپرکلسمی هم بشوند.
این مطالعه که VITA-D نام دارد، براساس شواهد اخیر شکل گرفت که نشان می‌دهند اثرات واسطه‌ای بوسیله سیستم ویتامین D3، فراتر از متابولیسم استخوانی و مینرال‌ها است و شامل فعالیت‌‌های تنظیم کننده سیستم ایمنی هم می‌شود. محققان در این مطالعه دریافتند که درمان کمبود ویتامین D3 در دریافت کنندگان پیوند کبدی باعث بهبود پیامدهای کوتاه‌مدت پس از پیوند نخواهد شد، بنابراین نباید در طول یکسال پس از پیوند، این ویتامین را برای بیماران تجویز کرد.
