درمان آپاندیسیت با آنتیبیوتیک
درمان آپاندیسیت با آنتیبیوتیک،نتایج یک مطالعه تصادفیسازی شده با دوره پیگیری ۵ ساله نشان میدهد آنتیبیوتیکها ممکن است یک آلترناتیو عملی برای بیماران مبتلا به آپاندیسیت حاد عارضهدار نشده باشد.
در واقع، درمان اولیه با آنتیبیوتیکها به جای جراحی ممکن است یک درمان جایگزین اثربخش به حساب آید.
هرچند آپاندکتومی سنگ بنای درمان برای آپاندیسیت حاد برای بیش از ۱۰۰ سال به حساب آمده، پیشرفتهای اخیر در تصویربرداری تشخیصی و درمانهای آنتیبیوتیکی به پزشکان اجازه داده تا درمان آنتیبیوتیکی را به عنوان یک استراتژی جایگزین قابل اعتماد در بعضی موارد به کار گیرند.
در یک کارآزمایی تصادفیسازی شده اخیر، محققان دریافتند که ۷۳ درصد همه بیماران مبتلا به آپاندیسیت حاد عارضهدار نشده که آنتیبیوتیکها را به تنهایی دریافت کردهاند، در پیگیری یک ساله به جراحی نیاز نداشتهاند. با این حال، سوالها در مورد پیامدهای طولانیمدت برای این بیماران به قوت خود باقی مانده است.
بر این اساس، محققان فنلاندی به بررسی میزان عود طولانیمدت در میان شرکتکنندگان پرداختند. در مجموع، ۵۳۰ بزرگسال از ۶ بیمارستان در این مطالعه وارد شدند که مبتلا به آپاندیسیت حاد غیرعارضهدار بودند. از این تعداد، ۲۷۳ نفر تحت آپاندکتومی قرار گرفتند و ۲۵۷ بیمار نیز بهطور اولیه درمان آنتیبیوتیکی قرار گرفتند.
در طول ۵ سال پیگیری، ۳ بیمار فوت کردند:۲ بیمار در گروه آپاندکتومی و یک بیمار در گروه آنتیبیوتیکی. البته هیچ یک از موارد مرگومیر مربوط به کارآزمایی نبودند.
از میان ۲۵۷ بیماری که بهطور اولیه آنتیبیوتیک دریافت کردند، در طول دوره پیگیری، ۱۰۰ بیمار تحت آپاندکتومی قرار گرفتند. از این تعداد، ۷۰ بیمار در طول ۱ سال از نخستین اپیزود، دچار عود آپاندیسیت شدند و ۳۰ بیمار نیز در فاصله سال ۱ و ۵، به آپاندکتومی نیاز پیدا کردند.
بروز تجمعی آپاندیسیت عودکننده در میان بیمارانی که در ابتدا فقط آنتیبیوتیک دریافت کردند، ۳۴ درصد در سال دوم، ۲/۳۵ درصد در سال سوم، ۱/۳۷ درصد در سال ۴ و ۱/۳۹ درصد در سال ۵ گزارش شد.
محققان مینویسند: «نزدیک به دو-سوم بیمارانی که در ابتدا با آپاندیسیت عارضهدار نشده تظاهر کردند، با موفقیت با آنتیبیوتیک به تنهایی درمان شدند و افرادی که در نهایت با عود بیماری مواجه شدند، هیچ گونه عوارض جانبی مرتبط با تاخیر انجام آپاندکتومی را نشان ندادند.»
این نتایج، قابلیت درمان آپاندیسیت را با آنتیبیوتیکها و بدون جراحی نشان میدهد. از سوی دیگر، نشان داده شد که آپاندیسیت حاد عارضهدار نشده، یک اورژانس جراحی نیست.
با توجه به آنکه دسترسی به جراح همیشه امکانپذیر نیست، این نتایج میتواند در بسیاری از شرایط متفاوت و در بسیاری از کشورها کاربرد داشته باشد.
محققان متذکر میشوند که مطالعات آینده باید به عواملی مانند رژیم درمانی مطلوب برای درمان آنتیبیوتیکی آپاندیسیت، و چگونگی مدیریت آپاندیسیت عودکننده مشکوک در بیمارانی که در ابتدا آنتیبیوتیک گرفتهاند، بپردازند.
در این کارآزمایی، بیماران در گروه آنتیبیوتیک، تحت درمان با ertapenem، با دوز یک گرم در روز، داخل وریدی برای ۳ روز در دورهای که در بیمارستان بستری بودند، قرار گرفتند و به دنبال آن، ۷ روز درمان با levofloxacin، با دوز ۵۰۰ میلیگرم، یک بار در روز، و مترونیدازول، با دوز ۵۰۰ میلیگرم، ۳ بار در روز دریافت کردند.
البته به عقیده محققان، این رژیم درمانی احتمالا شدیدتر از درمان مورد نیاز است و باید دوباره ارزیابی شود.