۵ تست پروسیجرپوستی-درماتولوژیست ها
در اکتبر ۲۰۱۳، آکادمی آمریکایی درماتولوژی، فهرستی را از ۵ تست و پروسیجر پوستی منتشر کرد که درماتولوژیست‌ها از آنها اجتناب کنند. این آکادمی، در قدم بعدی، ۴۲ جامعه تخصصی دیگر را نیز پیگیری کرد که تحت عنوان کمپین «انتخاب عاقلانه»، فهرست مشابهی را منتشر کرده بودند. این کمپین به دنبال آن است که پزشکان را تشویق کند تا به‌طور مرتب از خود سوال کنند مزایای بعضی تست‌ها و پروسیجرهای شایع چیست که دائما برای بیماران درخواست می‌شود.
در همین زمینه، دکتر «گری گلدنبرگ»، درماتولوژیست، نظرات خود را درباره این آیتم‌ها بیان کرده و توضیح می‌دهد که این توصیه‌ها در کار بالین چه معنایی دارند.
تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها برای عفونت قارچی ناخن
توصیه آکادمی: «هیچگاه درمان خوراکی ضدقارچ را برای عفونت‌های قارچی مشکوک ناخن تجویز نکنید، مگرآنکه عفونت قارچی ثابت شده باشد.»
دلیل: در حدود نیمی از عفونت‌های قارچی مشکوک ناخن، درواقع اصلا عفونت قارچی نیستند. شرایط دیگر هستند که باعث می‌شوند پیش از تایید تشخیص عفونت قارچی، درمان آغاز شده و بیمار را در معرض عوارض جانبی درمان ضدقارچ قرار دهد.
دکتر گولدنبرگ معتقد است: «اگر تشخیص اونکومایکوز به‌صورت بالینی گذاشته شود، تایید آن بوسیله گرفتن ناخن و با کشت قارچ یا acid-Schiff دوره‌ای، الزامی است. بعضی شرایط غیرقارچی می‌توانند علایم بالینی اونکومایکوز را تقلید کنند. از آنجا که داروهای ضدقارچ خوراکی، عوارض جانبی بالقوه‌ای دارند، تایید قطعی عفونت قبل از شروع درمان ضدقارچ ضروری است.
ارزیابی ملانوم اولیه
توصیه آکادمی: برای ارزیابی ملانوم اولیه و کوچک از بیوپسی غده لنفاوی نگهبان (sentinel lymph node) یا دیگر تست‌های تشخیصی استفاده نکنید، زیرا آنها بقای بیمار را ارتقا نمی‌دهند.
دلیل: بیماران مبتلا به ملانوم زودهنگام و نازک (ملانوم درجا، ملانوم T1a یا ملانوم T1b کوچکتر یا مساوی ۵/۰ میلی‌متر) بقای بالایی دارند و احتمال اینکه سرطان به غدد لنفاوی یا دیگر قسمت‌های بدن گسترش پیدا کند، بسیار کم است.
دکتر گولدنبرگ معتقد است: «جدال بر سر انجام بیوپسی غده لنفاوی نگهبان همچنان ادامه دارد. شواهد نشان می‌دهند که تفاوتی میان بقای بیماران دیده نمی‌شود، خصوصا در افراد با ملانوم‌های نازک که بیوپسی SLN کرده باشند. اغلب محققان انجام بیوپسی SLN را برای ملانوم‌های ۷۵/۰ میلی‌متر و بزرگتر به دلایل پروگنوستیک توصیه می‌کنند. دیگر تست‌ها، مانند تست‌های رادیوگرافیک یا آزمایشگاهی، برای بررسی ملانوم‌های نازک توصیه نمی‌شوند، زیرا ارتباط و همبستگی میان آنها و بقای بیماران دیده نشده است.
درمان سرطان پوست غیرملانوما
توصیه آکادمی: سرطان پوست غیرملانوما، بدون عارضه و کوچکتر از یک سانتی‌متر را که روی تنه و اندام‌ها قرار دارد، با جراحی میکروگرافیک Mohs درمان نکنید.
دلیل: در بیماران سالم، منافع بالینی استفاده از این پروسیجر جراحی اختصاصی در نواحی ذکر شده بدن از خطرات بالقوه آن بیشتر نیست.
دکتر گولدنبرگ معتقد است: «با توجه به جدیدترین معیارهای مناسب مورد استفاده، سرطان پوست غیرملانوما بدون عارضه که روی تنه قرار داشته و اندازه آن کمتر از یک سانتی‌متر باشد، به جراحی Mohs نیازی ندارد. درواقع، روش tissue-sparing در این محل لازم نیست، خصوصا آنکه برش جراحی یا الکترودسیکیشن و کورتاژ نرخ درمان مشابهی دارند. بسیاری از متخصصان پیشنهاد می‌کنند که از جراحی Mohs بیش از اندازه استفاده می‌شود و برای سرطان پوست غیرملانومای بدون عارضه نیازی به استفاده از آن نیست، خصوصا اگر روی تنه قرار داشته باشد.
تجویز آنتی‌بیوتیک برای درماتیت آتوپیک
توصیه آکادمی: «از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای درمان درماتیت آتوپیک استفاده نکنید، مگر آنکه شواهد بالینی عفونت وجود داشته باشد.»
دلیل: استفاده روتین از آنتی‌بیوتیک‌ها برای کاهش مقدار باکتری موجود روی پوست بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک هیچ اثری در کاهش علایم، نشانه‌ها و شدت بیماری ندارد.
دکتر گولدنبرگ معتقد است: «هرچند بعضی مطالعات حاکی از بهبود اگزمای بیماران در درمان با یک کورتیکواستروئید در ترکیب با آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی و bleach baths هستند، برای اغلب بیماران مبتلا به اگزما، تجویز آنتی‌بیوتیک لزومی ندارد. استفاده زیاد از آنتی‌بیوتیک‌ها با مقاومت آنتی‌بیوتیکی مرتبط است. آنها همچنین عوارض جانبی خود را دارند و اگر لازم نباشند، نباید استفاده شوند.
آنتی‌بیوتیک برای زخم‌های جراحی
توصیه آکادمی: «به‌طور روتین از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی در زخم‌های جراحی استفاده نکنید.»
دلیل: استفاده از آنتی‌بیوتیک موضعی در مقایسه با پمادهای غیرآنتی‌بیوتیکی یا استفاده نکردن از هیچ پمادی، تاثیری در کاهش میزان عفونت زخم‌های جراحی ندارد. درمان آنتی‌بیوتیکی تنها برای زخم‌هایی توصیه می‌شود که علایمی از عفونت داشته باشند.
دکتر گولدنبرگ معتقد است: «درماتولوژیست‌ها کاملا آگاه و واقف هستند که آنتی‌بیوتیک‌های موضعی می‌توانند باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک شوند و گاهی اشتباهی عفونت تلقی می‌شوند. شواهد کافی در دسترس نیست که استفاده روتین از آنتی‌بیوتیک‌های موضعی پس از انجام پروسیجرهای بیوپسی، خطر عفونت را کاهش می‌دهند.
