بوتاکس: درمان جدید اندومتریوز؟

بوتاکس: درمان جدید اندومتریوز؟،حقیقات جدید نشان می دهند که تزریق توکسین بوتولینوم به واژن به نظر می رسد درد مرتبط با اندومتریوز را با ریلکس کردن ماهیچه های کف لگن

تسکین میدهد.

در یک مطالعه تصادفی شده، زنانی که اندومتریوز آنها در جراحی تشخیص داده شده بود، وعلیرغم دریافت جراحی وهورمونی مطلوب، همچنان با

درد مزمن لگن مواجه بودند، پس از تزریق بوتاکس، در مقایسه با همتایان خود که پلاسبو دریافت کردند، درد کمتری داشتند

این نتیجه نشان می دهد که اسپاسم های کف لگن ممکن است یک عامل مهم در درد لگنی مرتبط با آندومتریوز باشد.به عقیده محقق ارشد این مطالعه، تزریق توکسین بوتولینوم می تواند یک روش جایگزین برای زنان مبتلا به درد لگن باشد. محققان در این مطالعه روی آندومتریوز تمرکز کردند، اما دلایلی وجود دارد که شاید برای درد لگنی ناشی از علل دیگر که همراه با اسپاسم عضلات باشد، نیز موثر واقع شود.

معلوم نیست که این توکسین در زنانی که اسپاسم واقعی ندارند نیز موثر است یا خیر، اما اثر آن براسپاسم تنها اثر توکسین نیست، همانطور که با

استفاده از آن در دیگر شرایط همراه با درد نشان داده شده است. بوتولینوم به نظر می رسد که تأثیرمستقیمی بر مسیرهای درد در سیستم عصبی نیز

برجای می گذارد.

درد کمتر

محققان مطالعه ۲۹ زن را در سنین ۱۸ تا ۵۰ سال،به طورتصادفی برای تزریق ۱۰۰واحد۱۵) onabotulinumtoxinA بیمار( یا دارونما سالین۱۴) نفر( انتخاب کردند.همه زنان مبتلا به آندومتریوزهمراه با درد مزمن لگن به مدت حداقل ۳ ماه )متوسط زمان، ۶ سال(بودند و اسپاسم های کف لگن را به عنوان یک ایجاد کننده اصلی درد تأیید کردند

یک ماه پس از درمان، ازشرکت کنندگان سوال شد که بهبودی در درد خود داشتند یا خیر: «پیامد اولیه ما فقط یک سوال ساده از زنان بود در این مورد که احساس بهبودی در درد داشتند یا خیر، زیرا ما نسبت به آنچه که دریافت کردند، کوربودیم. یک ماه به طور معمول زمانی است که توکسین به بیشترین تاثیرخود می رسد

در ۱ ماه، ۱۱ زن در گروه پلاسبو گزارش کردند که هیچ مزیتی را ازتزریق خود به دست نیاوردند، در حالی که فقط ۴ زن در گروه توکسین بوتولینوم این موضوع را گوشزد کردند ) ۰۲۷ / .)P = 0زنان در گروه توکسین بوتولینوم در مقایسه با گروه دارونما میزان بیشتری را از سود درمان ) ۰۳۰ / P = 0 ( و درصد بیشتری را از بهبودی ) ۰۳۴ / P = 0 گزارش کردند.

هیچ یک از گروه های درمانی تغییرات اساسی را در میزان درد خود در مقیاس آنالوگ بصری گزارش نکردند. دکتر Pamela Stratton ،متخصص بیماری های زنان در Bethesda ، معتقد است که با این حال، سنجش میزان درد قطعی، اغلب برای زنان مبتلا به درد مزمن در لگن دشوار است: «برخی از زنان درد خود را و برخی با عدد گزارش کردند. ۲ ۸هم چنین ممکن است زنان یک روز درد زیادی داشته و در روز دیگر درد زیادی

نداشته باشند، پس باید آن را چگونه اندازه گیری کرد؟ به همین دلیل است که ما صرفا روی امتیازات درد متمرکز نشدیم، اما به جای آن خواستیم تا زنان

به ما بگویند که بهبود یافته اند یا خیر. »ناتوانی بیمار در گروه دارونما به طور قابل توجهی بدتر شد، اما در گروه توکسین بوتولینوم ثابت ماند. پنج بیمار

در گروه توکسین بوتولینوم در مقایسه با یک بیمار در گروه دارونما قادر به کاهش داروهای ضددرد خود بودند

یافته های قانع کننده اما در ابتدای راه

به گفته صاحبنظران،این مطالعه مقدماتی » فوایدی رابرای یک سندرم پیچیده و چالش برانگیزبرای درمان نشان داد. تزریق توکسین بوتولینوم از انقباض لوکال عضله جلوگیری می کند و در نتیجه باعث تسکین انواعی از شرایط عصبی عضلانی مانند ؛torticollis اسپاسیتی؛ سندرم های درد مانند سردرد و میگرن؛ و برخی از اختلالات عصبی مثلا مثانه بیش فعال،می شود. استفاده از تزریق توکسین بوتولینوم برای انقباض عضلانی در لگن، یک مولد شناخته شده درد در زنانی که از دردهای مزمن لگن رنج میبرند،منطقی به نظر می رسد. انجام مطالعات بیشتر در آینده برای روشن کردن پروتکلهای درمانی مطلوب دراین شرایط دشوار مفید خواهد بود.باید دید که آیا اثر درمانی پایدار است یا اینکه عوارض جانبی ظاهر می شود. همگان امیدوارند

که همه چیز خوب پیش برود.