تازه‌ها و تکنیک های جراحی
دیواره شکم و بافت‌های نرم
تجویز مکمل‌های غذایی در بیماران دچار سوء تغذیه مبتلا به زخم‌های فشاری: در بیماران مبتلا به زخم‌های فشاری که دچار سوء تغذیه هستند، می‌توان با تجویز مکمل‌های غذایی روند بهبود زخم آنها را سرعت بخشید. براین اساس، در یک کارآزمایی بزرگ با حضور ۲۰۰ بیمار بزرگسال دچار سوء تغذیه مبتلا به زخم‌های فشاری، بیماران به‌طور تصادفی به گروه‌های دریافت کننده ۱) رژیم‌های غذایی با کالری بالا و مکمل‌های غذایی پرپروتئین غنی شده با آرژینین، روی، و آنتی‌اکسیدان‌ها یا ۲) رژیم غذایی بدون مکمل‌ها (به‌عنوان گروه کنترل)، به مدت ۸ هفته تقسیم شدند. در نهایت، مشخص شد بیماران گروه نخست، در مقایسه با گروه کنترل، کاهش بیشتری در میانگین سطح زخم فشاری نشان دادند. البته میان دو گروه تفاوتی در پیامدهای ثانویه بهبود کامل زخم‌های فشاری دیده نشد. هرچند مطالعات قبلی، به دلیل حجم نمونه کم به چنین نتیجه‌ای نرسیده بودند، نویسندگان این مقاله نتیجه‌گیری می‌کنند که هنوز مزایای مکمل‌های غذایی برای این دسته از بیماران، نامشخص است و اطلاعات بیشتری در این زمینه لازم است.
قرار دادن پروفیلاکتیک مش در حین بستن خط وسط شکم: بعضی از جراحان هنگام بستن خط وسط شکم، به‌صورت پیشگیرانه مش Mesh جایگذاری می‌کنند. این عمل، باعث می‌شود بروز هرنی اینسیژنال کاهش یابد. البته هنوز بهترین روش جایگذاری مش برای رسیدن به این هدف، بدون آنکه عوارض اضافی برجای گذارد، مشخص نشده است. در یک کارآزمایی بالینی با حضور ۴۸۰ بیمار که تحت لاپاراتومی میدلاین قرار گرفته و در معرض خطر بروز هرنی اینسیژنال قرار داشتند، به‌طور تصادفی، به دو گروه درمانی: ۱) بستن میدلاین با onlay mesh augmentation، فیکس شده با fibrin sealant، و ۲) بستن میدلاین با sublay mesh augmentation، فیکس شده با fibrin sealant تقسیم شدند. پس از یک ماه، تفاوتی میان دو گروه از نظر عفونت محل عمل، هماتوم، نیاز به جراحی دوباره یا بستری مجدد در بیمارستان وجود نداشت. البته در میان بیماران دریافت کننده onlay mesh augmentation، در مقایسه با تکنیک‌های سوچور اولیه یا sublay mesh augmentation، بروز سرومای بیشتری دیده شد. محققان در نهایت یادآوری می‌کنند که پیگیری طولانی‌مدتی لازم است تا نرخ تشکیل هرنی اینسیژنال در هر کدام از این تکنیک‌ها تعیین شود و همچنین عوارض احتمالی گوارشی مربوط به تکنیکsublay را.
جراحی باریاتریک
بلوک کردن عصب واگ برای درمان چاقی: عصب واگ شکمی خالی شدن معده را کنترل کرده و به مرکز سیری در مغز سیگنال می‌فرستد. براین اساس، یک وسیله که با کمک جراحی درون بدن کار گذاشته می‌شود و پالس‌های متناوب الکتریکی به عصب واگ شکمی می‌فرستد، به عنوان درمان احتمالی چاقی معرفی شده است. در یک کارآزمایی بالینی، ۲۳۹ بیمار با BMI بیشتر یا مساوی ۳۵، به‌طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده وسیله ژنراتور پالس فعال یا ساختگی تقسیم شدند. پس از ۱۲ ماه، بیمارانی که در گروه پالس فعال قرار داشتند، درصد بیشتری را از وزن خود از دست داده بودند، هرچند در نهایت هیچ‌یک از بیماران به هدف نهایی مطالعه که همانا میانگین تفاوت در از دست دادن وزن اضافی میان گروه‌ها بیشتر یا مساوی ۱۰ نمره باشد، محقق نشد. البته اداره غذا و داروی ایالات متحده براساس داده‌های این مطالعه، وسیله بلوک کردن عصب واگ را برای درمان بزرگسالان با BMI 40 تا ۴۵ یا بیماران با BMI 35 تا ۹/۳۹، به شرط داشتن حداقل یک عارضه مرتبط با چاقی، مانند دیابت نوع ۲، که با برنامه‌های کاهش وزن به نتیجه مطلوب نرسیده‌اند، مورد تایید خود قرار داده است. شایع‌ترین عوارض جانبی عبارتند از تهوع و استفراغ، درد در محل تنظیم کننده عصب، عوارض جراحی، سوزش سر دل، دیسفاژی، و نفخ.
در شماره آینده، دیگر موارد از نظر خواهد گذشت.
