درمان بیماری قلبی مادرزادی در بزرگسالان بیش از ۴۰ سال
به تازگی، یک دستورالعمل علمی برای درمان افراد با سن بیش از ۴۰ سال که مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی هستند، منتشر شده است. این گایدلاین که توسط انجمن آمریکایی قلب (AHA) منتشر شده، گروه هدف خود را کاردیولوژیست‌ها، جراحان قلب، کاردیولوژیست‌های اطفال، الکتروفیزیولوژیست‌ها، و در مجموع افرادی که در این مقوله درگیر هستند، قرار داده است. جمعیت هدف نیز بزرگسالان با بیش از ۴۰ سال سن هستند که با بیماری مادرزادی قلبی درگیر هستند.در این دستورالعمل، بر تاریخچه طبیعی، پیامدهای ترمیم ضایعه در کودکی، و/یا تشخیص دیرهنگام بیماری مادرزادی قلبی در بزرگسالان تاکید شده است. این جمعیت، منحصربه فرد بوده و از کودکان و جوانان مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی جدا هستند. این بیانیه، در واقع تکمیل شده نسخه سال ۲۰۰۸ آن است که بوسیله کالج آمریکایی کاردیولوژی و انجمن آمریکایی قلب منتشر شده و بزرگسالان مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی (ACHD) را دربر می‌گیرد.
نکات کلیدی
در مواردی که بیماری مادرزادی قلبی ساده (بدون وجود شرایط همودینامیک) پس از سن ۴۰ سالگی تشخیص داده می‌شود، یک متخصص داخلی قلب در مشورت با یک کاردیولوژیست که در زمینه بزرگسالان مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی تبحر و تجربه کافی دارد، می‌تواند منطقا ارزیابی‌های مربوط به بیمار را انجام دهد (Class IIa). در بیمارانی که وضعیت آنها متوسط تا پیچیده است، ارزیابی اولیه باید در یک مرکز ACHD انجام و پیگیری‌های بعدی با همکاری یک کاردیولوژیست عمومی انجام شود (Class I).
تمامی مدارک پزشکی بیمار را، خصوصا نتایج کاتتریزاسیون قلبی و جراحی، برای ثبت در پرونده داشته باشید.
در ابتدا، شرایط قابل پیشگیری اولیه را مانند لیپیدها، فشار خون و مصرف دخانیات، در بیمار ارزیابی کرده و درمان کنید (Class I).
یک کاردیولوژیست متخصص در ACHD، باید مستقیما امر مراقبت و درمان بیمار مبتلا به نارسایی قلبی را که به‌طور مستقیم قابل مقایسه با بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ایجاد شده در اثر بیماری‌های ایسکمیک و غیرایسکمیک نیستند، برعهده گیرد.
دیس‌ریتمی در این بیماران شایع بوده و ارزیابی‌های سالانه برای آنها الزامی است، مانند الکتروکاردیوگرام، هولتر مانیتورینگ، و تست ورزش دوره‌ای (Class I).
غربالگری برای بیماری‌های غیرقلبی و درمان آنها الزامی است، مانند بیماری‌های ریوی، کبدی، و کلیوی و سرطان (Class I).
این بیماران را به انجام فعالیت ورزشی تشویق کنید. فعالیت جنسی در این بیماران ممنوعیتی ندارد، مگردر افرادی که نارسایی قلبی جبران نشده یا پیشرفته، بیماری دریچه‌ای علامتدار یا یک آریتمی کنترل نشده داشته باشند (Class IIa).
الکتروکاردیوگرافی و تصویربرداری پیشرفته در بیماران مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی باید توسط پزشکانی انجام شود که هم در زمینه بیماری قلبی مادرزادی و هم اکتسابی متبحر هستند (Class I).
جراحی قلب برای بیماران مبتلا به ACHD، باید در مراکز تایید شده انجام شوند که تجربه کافی را در این زمینه داشته باشند. ارزیابی‌های کامل و دقیق پیش از عمل در این بیماران الزامی است (Class I).
