درمانهای تعدیل کننده بیماری درمالتیپل اسکلروزیس
درمانهای تعدیل کننده بیماری درمالتیپل اسکلروزیس
انتشار گایدلاینهای اروپایی درمان مالتیپل اسکلروزیس
دو مجمع علمی کمیته تحقیقات و درمان مالتیپل اسکلروزیس اروپا و آکادمی نورولوژی اروپا، با همکاری یکدیگر، نخستین گایدلاین واقعی را در زمینه استفاده از درمانهای تعدیل کننده بیماری در مالتیپل اسکلروزیس منتشر کرد. خلاصهای از این گایدلاین در نشست سالانه ۲۰۱۷ ACTRIMS ارایه شد. آکادمی نورولوژی آمریکا نیز در حال فرموله کردن گایدلاینهای خود در مورد استفاده از داروهای تعدیل کننده بیماری در مالتیپل اسکلروزیس است که به زودی انتشار مییابند. این گایدلاین دربرگیرنده درمان بزرگسالان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس یا clinically isolated syndrome یا CIS، پایش پاسخ درمانی، توقف و تعویض استراتژیهای درمانی، و درمان در وضعیتهای خاص، مانند بارداری است. در این گایدلاین ۲۰ توصیه اصلی آمده است. بعضی از آنها بسیار واضح هستند، اما محققان خواستهاند تا مبانی شواهد مشخص شوند. آنچه در زیر میآید، نگاهی است به ۲۰ توصیه اصلی.
۱) کل طیف داروهای اصلاح کننده بیماری باید فقط در مراکزی تجویز شوند که زیرساختارهای مناسب را برای پایش صحیح بیماران، ارزیابیهای جامع، تشخیص عوارض جانبی و ظرفیت پاسخدهی را به آنها داشته باشند (بیانیه مشترک).
۲) برای بیماران مبتلا به CIS و یافتههای غیرطبیعی در MRI با ضایعاتی که مطرح کننده مالتیپل اسکلروزیس است ولی کرایتریاهای کامل را برای تشخیص مالتیپل اسکلروزیس ندارند، اینترفرون یا glatiramer acetate تجویز کنید (قوی).
۳) درمان زودهنگام را با داروهای اصلاح کننده بیماری در بیمارانی در نظر بگیرید که مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس relapsing-remitting یا RRMS حاد هستند. این وضعیت به صورت عود بالینی و/یا فعالیت MRI (ضایعات فعال: ضایعاتی که با کنتراست تقویت میشوند؛ ضایعات جدید یا ضایعاتی که در T2 به وضوح بزرگ شدهاند و حداقل سالانه ارزیابی میشوند) تعریف میشود (قوی).
۴) برای RRMS فعال، از میان طیف گسترده داروهای موجود که اثربخشی متوسط تا بالا دارند، برحسب خصوصیات بیمار و بیماریهای همراه، شدت بیماری، پروفایل ایمنی دارو و میزان در دسترس بودن دارو، انتخاب کنید (بیانیه مشترک).
۵) درمان با اینترفرون را برای بیمارانی در نظر بگیرید که مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس پیشرونده ثانویه فعال یا SMPS هستند، با در نظر گرفتن این موضوع که با بیمار صحبت کرده، اثربخشی دارو، همچنین پروفایل ایمنی و تحملپذیری آن را هم سنجیده باشید (ضعیف).
۶) درمان را با mitoxantrone در بیماران مبتلا به SMPS فعال، با توجه به اثربخشی و خصوصا ایمنی و تحملپذیری پروفایل این عامل دارویی در نظر داشته باشید (ضعیف).
۷) برای بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس پیشرونده اولیه، ocrelizumab را در نظر بگیرید.
۸) همیشه با بیمار در مورد خلاصهای از خصوصیت دارو، از جمله دوزاژ، هشدارهای ویژه، احتیاطهای استفاده از دارو، کنترااندیکاسیونها، و پایش عوارض جانبی و مضرات بالقوه، صحبت کنید (بیانیه مشترک).
۹) برای ارزیابی سیر تکاملی بیماری در بیماران درمان شده، ترکیبی را از MRI و مقیاسهای بالینی در نظر داشته باشید (ضعیف).
۱۰) زمانی که پاسخ درمانی را در بیماران درمان شده با داروهای تعدیل کننده بیماری مانیتور میکنید، MRI مغزی استاندارد مرجع را در طول ۶ ماه از آغاز بیماری انجام داده و آن را با نتایج MRI های بعدی مقایسه کنید، که معمولا ۱۲ ماه پس از آغاز درمان گرفته میشوند. زمان هر دو MRI را تنظیم کنید و مکانیسم دارو و سرعت عملکرد و فعالیت بیماری را، از جمله مقیاسهای بالینی و MRI را در این مورد در نظر داشته باشید (بیانیه مشترک).
۱۱) زمانی که پاسخ درمانی را در بیماران درمان شده با داروهای تعدیل کننده بیماری مانیتور میکنید، اندازهگیری ضایعات بزرگ شده در T2 که جدید هستند یا به وضوح مشخص شدهاند، روش ارجح در MRI است. مکمل این روش برای پایش درمانی، ضایعاتی است که در اثر gadolinium واضح شدهاند. ارزیابی این پارامترها به اسکنهای استاندارد شده و با کیفیت بالای MRI و تفسیر آنها توسط متخصصین باتجربه در این زمینه نیاز دارند.
۱۲) در زمان پایش ایمنی درمان در بیماران درمان شده با داروهای تعدیل کننده بیماری، هر سال یک MRI رفرانس استاندارد از بیماران با خطر کم برای لوکوانسفالوپاتی مولتیفوکال پیشرونده انجام دهید. برای بیماران در معرض خطر بالا برای لوکوانسفالوپاتی مولتیفوکال (بیمارانی که ویروس JC مثبت هستند، طول دوره درمان با natalizumab بیش از ۱۸ ماه باشد) و در بیماران در معرض خطر بالای لوکوانسفالوپاتی مولتیفوکال که در زمان درمان کنونی داروهای خود را تغییر میدهند، و درمان جدیدی برای آنها آغاز میشود، این MRI را هر ۳ تا ۶ ماه انجام دهید.
۱۳) به بیماران درمان شده با اینترفرون یا glatiramer acetate که شواهدی را از فعالیت بیماری نشان میدهند، یک داروی موثرتر پیشنهاد دهید (قوی).
۱۴) زمانی که تصمیم به تغییر دارو دارید، با بیمار مشورت کنید و خصوصیات بیمار و بیماریهای همراه، پروفایل ایمنی دارو و شدت / فعالیت بیماری را در نظر بگیرید (بیانیه مشترک).
۱۵) زمانی که درمان با یک داروی بسیار اثربخش متوقف میشود، چه به دلیل عدم کارآیی یا ایمنی، داروی با اثربخشی بالای دیگری را در نظر بگیرید. زمانی که داروی جدید آغاز شد، فعالیت بیماری (بالینی و MRI؛ فعالیت بیشتر بیماری، نیاز بیشتر به آغاز درمان جدید)، فعالیت بیولوژیکی و نیمه عمر داروهای قبلی و پتانسیل موجود را برای از سرگیری فعالیت بیماری یا حتی بازگشت آن (خصوصا با natalizumab) را در تحت نظر داشته باشید (بیانیه مشترک).
۱۶) در تصمیمهای درمانی، احتمال ازسرگیری فعالیت بیماری یا حتی بازگشت آن را در زمان قطع دارو، خصوصا با natalizumab، در نظر داشته باشید (ضعیف).
۱۷) اگر بیمار از نظر بالینی و MRI پایدار است و نشانههایی را از اختلال در ایمنی یا قابلیت تحمل داروها نشان نمیدهد، به درمان با داروهای تعدیل کننده بیماری ادامه دهید.
۱۸) به همه زنانی که در سنین فرزندآوری هستند، یادآور شوید که تجویز داروهای تعدیل کننده بیماری در طول بارداری اندیکاسیون ندارد، خصوصا داروی natalizumab (ضعیف).
۱۹) برای زنانی که قصد بارداری دارند، اگر در معرض خطر بالای فعالیت دوباره بیماری هستند، تا زمانی که بارداری تائید شود، از اینترفرون یا glatiramer acetate استفاده کنید. در شرایط بسیار خاص (فعال) بیماری، ادامه دادن به این درمانها در طول بارداری نیز میتواند در نظر گرفته شود (ضعیف).
۲۰) برای بیماران مبتلا به فعالیت بالا و پایدار بیماری، معمولا توصیه میشود که بارداری به تاخیر افتد. برای افرادی که همچنان مایل به بارداری هستند یا ناخواسته باردار شدهاند، درمان با natalizumab پس از آگاه کردن بیمار از تمامی خطرات، میتواند در طول بارداری ادامه یابد. همچنین درمان با alemtuzumab میتواند یک گزینه درمانی جایگزین برای بارداریهای برنامهریزی شده در موارد بسیار فعال باشد که به فاصله ۴ ماه و با نظارت دقیق مادر باردار از زمان آخرین تزریق تا زمان لقاح تجویز میشود (ضعیف).
لازم به توضیح است که نسخه نهایی گایدلاین در Multiple Sclerosis Journal و European Journal of Neurology منتشر خواهد شد.