توسیلیزوماب،انتخاب نخست
توسیلیزوماب،انتخاب نخست
چه دارویی را برای درمان سندرم PHID انتخاب کنیم؟
پزشکان و محققان بریتانیایی مدعی هستند که برای درمان تظاهرات خودالتهابی و پوستی pigmentary hypertrichosis و سندرم دیابت ملیتوس وابسته به انسولین غیرالتهابی (PHID)، داروی توسیلیزوماب Tocilizumab باید انتخاب اول درمانی باشد.
سندرم PHID نوعی بیماری ژنتیکی اتوزومال مغلوب و بسیار نادر است که در اثر موتاسیون در ژن SLC29A3 ایجاد میشود.
کودکان مبتلا به این سندرم دچار پچهای پوستی هیپرپیگمنته با هیپرتریکوز و دیابت نوع ۱ میشوند. خودالتهابی نیز بهطور روزافزونی در این سندرم دیده میشود و تشخیص گذاشته میشود.
محققان بریتانیایی در این گزارش برای نخستین بار از درمان موفقیتآمیز یک مورد سندرم PHID با توسیلیزوماب خبر دادهاند. توسیلیزوماب یک آنتیبادی مونوکلونال انسانی شده است که گیرنده اینترلوکین ۶ را هدف قرار میدهد.
دختر ۱۶ ساله مبتلا به سندرم PHID که به درمانهای مختلف پاسخ درمانی نداده بود، از جمله درمان با بلوک کنندههای TNF-alpha و اینترلوکین ۱، پیش از آغاز درمان با توسیلیزوماب، شواهدی را از التهاب سیستمیک قابل توجه و تغییرات اسکلرودرمای پیشرونده (نمره physician global assessment وی ۷ از ۱۰ اعلام شد) نشان میداد.
سه ماه پس از آغاز درمان با توسیلیزوماب (با دوز ۸ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، داخل وریدی، هر ۲ هفته)، علایم التهابی سیستمیک بهبود یافته و مارکرهای پاسخ التهابی فاز حاد طبیعی شدند.
پس از آنکه دوز توسیلیزوماب به ۱۲ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، هر ۲ هفته یک بار، رسید، سطح انرژی، اشتها، تبها و عرق شبانه وی بهبود یافتند. ۱۲ ماه بعد، سفتی پوست وی کم شده بود (نمره physician global assessment وی ۵ از ۱۰ اعلام شد)
محققان گزارش میکنند که این پاسخ عالی بالینی و سرولوژیکی تا ۴۸ ماه نیز پایدار ماند و اسکلروز پوستی وی بهبود بیشتری پیدا کرد (PGA 3/10). توسیلیزوماب تاثیری بر رشد خطی، دیابت یا نارسایی اگزوکرین پانکراتیک نداشت.
علیرغم آنکه درمان با توسیلیزوماب منجر به عوارض جانبی عفونی خفیف در این بیمار شد، بهبود کلی قابل توجهی در کیفیت زندگی بیمار تحت درمان با توسیلیزوماب مشاهده شد.
هرچند مکانیسم خودالتهابی سندرم PHID نامشخص باقی مانده، این مورد اهمیت نقش اینترلوکین -۶ را در پاتوژنز خودالتهابی مرتبط با این موتاسیونهای مغلوب SLC29A3 به خوبی نشان میدهند.
همچنین، این حقیقت که این بیمار افزایشی در اینترلوکین- ۶ نشان نداد، نشان از این دارد که سیتوکینهای خونی در گردش بیومارکرهای ضعیفی برای درمانهای تجربی هستند.
محققان در پایان توصیه میکنند که توسیلیزوماب باید به عنوان انتخاب اول درمان اجزای خودالتهابی این بیماری ژنتیکی بسیار نادر در نظر گرفته شود.
محققان این مطالعه در حال حاضر، خواهر این بیمار را که مبتلا به سندرم PHID است، با tocilizumab تحت درمان قرار دادهاند.