استاتین و پیشگیری
اولیه در افراد مسن؟
استاتین و پیشگیری،نتیجه تحقیقات نشان داده افراد مسن مبتلا به دیابت نوع ۲ ممکن است از استاتین‌ها در مقام پیشگیری اولیه منفعت ببرند. گایدلاین‌های موجود در زمینه پیشگیری از بیماری قلبی‌عروقی افراد بسیار مسن (بیشتر یا مساوی ۷۵ سال) را در طبقه‌ای قرار می‌دهند که واجد شرایط برای درمان با استاتین‌ها هستند، زیرا خطر بیماری قلبی‌عروقی با افزایش سن افزایش می‌یابد. با این حال، شواهد کمی از استاتین‌ها برای پیشگیری اولیه در افراد مسن حمایت می‌کنند.
در یک مطالعه گذشته‌نگر، محققان اسپانیایی از بانک اطلاعاتی مراقبت اولیه برای تعیین اینکه آغاز درمان با استاتین‌ها برای پیشگیری اولیه، خطر بیماری قلبی‌عروقی آترواسکلروتیک و مرگ در اثر هر علتی را در افراد مسن و بسیار مسن کم می‌کند؟
شرکت‌کنندگان، ۴۷ هزار فرد مسن (بیشتر یا مساوی ۷۵ سال) بودند که مبتلا به بیماری قلبی‌عروقی آترواسکلروتیک که از نظر بالینی قابل تشخیص باشند، نبودند. از این تعداد، ۱۶ درصد درمان را با استاتین‌ها آغاز کردند. میانه دوره پیگیری بیماران ۷/۷ سال گزارش شد. پس از آنالیز چندمتغیره و تعدیل از نظر عوامل دیگر، استاتین‌ها نتوانستند خطر بیماری قلبی‌عروقی آترواسکلروتیک و مرگ در اثر هر علتی را در میان شرکت‌کنندگان بدون دیابت کاهش دهند.
در میان شرکت‌کنندگان مبتلا به دیابت نوع ۲ که ۷۵ تا ۸۴ سال سن داشتند، استاتین‌ها توانستند کاهش قابل‌ملاحظه‌ای در خطر بیماری قلبی‌عروقی آترواسکلروتیک (از ۲۹ به ۲۴ حادثه در هز ۱۰۰۰ فرد – سال) و مرگ در اثر هر علتی (از ۵۵ به ۴۲ مرگ در هر ۱۰۰۰ فرد – سال)؛ میان شرکت‌کنندگان مبتلا به دیابت نوع ۲ که ۸۵ سال و بالاتر داشتند، استاتین‌ها خطر بیماری قلبی‌عروقی آترواسکلروتیک و مرگ در اثر هر علتی را کاهش ندادند.
نتیجه کلی آنکه، در این مطالعه، درمان با استاتین برای پیشگیری اولیه نتوانست خطر بیماری قلبی‌عروقی آترواسکلروتیک و مرگ در اثر هر علتی را در افراد مسن کم کند، به جز افرادی که مبتلا به دیابت نوع ۲ بودند و در محدوده سنی ۷۵ تا ۸۴ سال قرار داشتند.
استاتین و پیشگیری
