پیوند کلیه و ملانومای بدخیم
پیوند کلیه و ملانومای بدخیم،پیوند ارگان‌های تو پر، هرچند نجات دهنده بیماران مبتلا به بیماری مرحله آخر کلیوی، کبدی یا قلبی است، به تجویز درمان مزمن ایمونوساپرسیو هم نیاز دارد که خود، خطر سرطان را افزایش می‌دهد، از جمله لنفوما و سرطان پوست. محققان در این مطالعه جدید دریافته‌اند که سرطان‌های پوستی در دریافت کنندگان پیوند عضو، تناوب بیشتر داشته، تهاجمی‌تر هستند و با احتمال بیشتری ملانومای بدخیم خواهد بود.
دریافت کنندگان پیوند کلیه، در مقایسه با جمعیت عمومی، تا ۵ برابر بیشتر احتمال دارد به ملانومای بدخیم مبتلا شوند و بیشتر احتمال دارد که در اثر این بیماری فوت کنند. بر این اساس، تشخیص زودهنگام در افراد پرخطر اهمیت زیادی دارد.
سوالی که در این میان مطرح است، آنکه آیا دریافت کنندگان پیوند کلیه نسبت به دیگران، بیشتر به ملانومای بدخیم مبتلا می‌شوند؟
محققان با انجام یک مطالعه کوهورت بزرگ با حضور ۱۰۵ هزار و ۱۷۴ دریافت کننده پیوند در آمریکا، دریافتند که دریافت کنندگان پیوند کلیه در مقایسه با جمعیت عمومی، ۹/۴ برابر بیشتر احتمال دارد که به ملانومای بدخیم مبتلا شوند. قوی‌ترین عوامل خطر در این میان عبارتند از سن بالاتر، جنسیت مذکر، نژاد سفید، اهداکنندگان زنده، و کمتر از ۴ ناسازگاری HLA. از سوی دیگر، هم سیرولیموس و هم سیکلوسپورین با کاهش بقای دریافت کنندگان پیوند و مبتلا به ملانومای بدخیم همراه بود.
میانه زمانی ابتلا به ملانومای بدخیم پس از دریافت پیوند، ۴۵/۱ سال گزارش شد.
پیوند کلیه و ملانومای بدخیم
