برترین‌های دنیای مدیکال انکولوژی،جامعه مدیکال انکولوژی اروپا، کنفرانس سالیانه خود را در ۱۹ تا ۲۳ اکتبر ۲۰۱۸ در مونیخ آلمان برگزار کرد تا آخرین یافته‌ها و اطلاعات این حوزه علوم پزشکی به اشتراک گذاشته شود.
امیدهای جدید در درمان سرطان پستان سه‌گانه منفی با ایمونوتراپی
برای نخستین بار، ایمونوتراپی مزایای بقا را در سرطان پستان نشان داده است. این نتایج با داروی atezolizumab (نوعی PD-L1) دیده شده که با کموتراپی در بیماران مبتلا به سرطان پستان سه‌گانه منفی که PD-L1 مثبت هستند، تجویز می‌شود. این نتایج برگرفته از مطالعه IMpassion130 است که منتشر شده‌اند.
این مطالعه، بیش از ۹۰۰ بیمار زن مبتلا به سرطان پستان سه‌گانه منفی را به طور تصادفی به درمان با IMpassion130 یا پلاسبو همراه با کموتراپی به عنوان درمان خط اول اختصاص دادند. در نهایت مشخص شد، افزودن atezolizumab با بهبود ۲۰ درصدی در میزان بقای بدون پیشرفت بیماری همراه است.
زمانی که بیماران با PD-L1+ در نظر گرفته شدند، افزودن این داروی ایمونوتراپی توانست میزان بقای بدون پیشرفت بیماری را تا ۳۸ درصد بهبود دهد و باعث افزایش بقای کلی هم به همین میزان می‌شود.
این میزان بقای افزوده شده، یعنی افزودن ۱۰ ماه به زندگی بیماران، در مقایسه با کسانی که فقط کموتراپی دریافت کرده‌اند.
محققان در مطالعه STAMPEDE نشان دادند که رادیوتراپی به پروستات در درمان استاندارد هورمون‌تراپی به طور قابل توجهی بقای کلی را برای بیمارانی که به تازگی با سرطان پروستات متاستاتیک با بار کم متاستاتیک تشخیص داده شده‌اند، بهبود می‌دهد. البته این فقط یک زیرگروه از بیماران بودند که از این درمان سود بردند.
محققان در نهایت نتیجه‌گیری می‌کنند که درمان رادیاسیون پروستات باید درمان استاندارد مردانی باشد که بار کم متاستاتیک دارند. علیرغم داروهای زیادی که برای سرطان وجود دارد، رادیوتراپی ساده، نسبتا ارزان است که در اغلب کشورهای جهان به راحتی در دسترس قرار می‌گیرد.
تفاوت‌های جنسیتی در عوارض جانبی کموتراپی
زنانی که کموتراپی خط اول برای سرطان ازوفاگوگاستریک دریافت می‌کنند، بیشتر احتمال دارد که در مقایسه با مردان درمان شده با همان رژیم درمانی، با طیفی از عوارض جانبی و سمیت روبه‌رو می‌شوند، علیرغم اینکه پیامدها و میزان توکسیسیتی کلی مشابه است.
محققان انگلیسی این یافته‌ها را از ۴ کارآزمایی با حضور بیش از ۱۶۰۰ بیمار درمان شده با یکی از ۴ رژیم کموتراپی به دست آورده‌اند.
این مطالعه نشان داد که زنان در مقایسه با مردان بیشتر احتمال دارد که تهوع و استفراغ همه درجات و شدید را گزارش کنند، همچنین گزارش همه درجات اسهال، زخم دهانی و ریزش مو در میان زنان بیشتر بود.
از سوی دیگر، میزان نوروپاتی محیطی در مردان بیشتر از زنان بوده است. البته تفاوتی میان زن و مرد در میزان بقای بیماران دیده نشد، هرچند میزان کلی پاسخ در مردان بیشتر از زنان بوده است. این اختلاف به طور مرزی معنی‌دار شده است.
